ప్రియకి ఒక కాల్ సెంటర్లో ఉద్యోగమొచ్చింది. సాయంత్రం ఆరునుండి రాత్రి రెండు దాకా పని. ఆఫీసు వాళ్ల షటిల్ వచ్చి తీసుకెళ్లటం, తిరిగి వదిలి వెళ్లటం చేస్తుంది....
ప్రియకి ఒక కాల్ సెంటర్లో ఉద్యోగమొచ్చింది. సాయంత్రం ఆరునుండి రాత్రి రెండు దాకా పని. ఆఫీసు వాళ్ల షటిల్ వచ్చి తీసుకెళ్లటం, తిరిగి వదిలి వెళ్లటం చేస్తుంది. ఎప్పుడన్నా మరీ ఆలస్యమయితే ఆమె బాస్ తన కార్లో తీసుకెళ్లి ఆమెని ఇంటిదగ్గర వదిలిపెట్టేవాడు. అలా మొదలైన చనువు అఫైర్ కి దారితీసింది.
ఒక రోజు ఆఫీసులో బాగా ఆలస్యమయింది. ప్రియకి పనయిపోయాక బాస్ అలవాటు ప్రకారం ప్రియని తన ఛాంబర్ కి పిలిచాడు. ఆ రోజాయన చాలా మంచి మూడ్ లో ఉన్నాడు. దాంతో ప్రియకి ఒళ్లు హూనమయ్యేలా మళ్లీ మళ్లీ రతి జరిపాడు. రాత్రి మూడు గంటల ప్రాంతంలో ఆమెని తన కార్లో తీసుకెళ్లి ఇంటి ముందు వదిలెపెట్టాడు.
ప్రియ కారు దిగి ఇంటర్ కాం నొక్కబోతుంటే బాస్ పిలిచాడు. ఆమె వెనక్కి తిరిగి ఏమిటన్నట్లు చూసింది. బాస్ కి మళ్లీ మూడొచ్చింది. ‘ఇవాల్టికి చివరి సారి డార్లింగ్. ఒక బ్లో జాబ్ ఇచ్చి వెళ్లు’ అన్నాడు ప్లీడింగ్ గా.
‘ఇక్కడా? వద్దు. ఎవరన్నా చూస్తారు’ అంది ప్రియ విసుగ్గా.
‘ప్లీజ్ ప్రియా. ఒక్క సారే కదా’ అన్నాడాయన.
‘నో అంటే నో. ఇప్పటికే ఆరు రౌండ్లు కుమ్మావు. వళ్లు హూనమయింది. నాకు ఓపిక లేదింక’ అంది ప్రియ చిరాగ్గా.
‘కమాన్ ప్రియా. బ్లో జాబే కదా. అంత బెట్టు చేస్తావేంటి?’ అన్నాడు బాస్ మరింత బ్రతిమిలాడుతూ.
వాళ్ల వాదనిలా పది నిమిషాలు సాగింది. ప్రియ ఎంతకీ ఒప్పుకోదు, బాస్ ఎంతకీ ఆమెని వదలడు.
‘రెండే నిమిషాలు. ఎక్కువ సేపు పట్టదు’ అన్నాడు బాస్ పట్టు విడవకుండా.
‘నా వల్ల కాదు. ఇంక వెళ్లిపోండి ప్లీజ్’ అంది ప్రియ దీనంగా చూస్తూ. ఆమెకి నిద్రతో కళ్లు మూతలు పడుతున్నాయి.
అంతలో తలుపు తెరుచుకుంది. వాకిట్లో ప్రియ ఆరేళ్ల కూతురు. ‘మమ్మీ. ఆ బ్లో జాబేదో ఇచ్చేసి త్వరగా ఇంట్లోకి రమ్మని డాడీ చెప్పమన్నారు. అన్నట్లు, ఇంటర్ కాం మీద చెయ్యి తీసెయ్యమన్నారు. ఇందాకట్నుండీ మీ గొడవతో నిద్రపట్టటం లేదంట’, కళ్లు నులుముకుంటూ చెప్పిందా అమ్మాయి.
ప్రియకి ఒక కాల్ సెంటర్లో ఉద్యోగమొచ్చింది. సాయంత్రం ఆరునుండి రాత్రి రెండు దాకా పని. ఆఫీసు వాళ్ల షటిల్ వచ్చి తీసుకెళ్లటం, తిరిగి వదిలి వెళ్లటం చేస్తుంది. ఎప్పుడన్నా మరీ ఆలస్యమయితే ఆమె బాస్ తన కార్లో తీసుకెళ్లి ఆమెని ఇంటిదగ్గర వదిలిపెట్టేవాడు. అలా మొదలైన చనువు అఫైర్ కి దారితీసింది.
ఒక రోజు ఆఫీసులో బాగా ఆలస్యమయింది. ప్రియకి పనయిపోయాక బాస్ అలవాటు ప్రకారం ప్రియని తన ఛాంబర్ కి పిలిచాడు. ఆ రోజాయన చాలా మంచి మూడ్ లో ఉన్నాడు. దాంతో ప్రియకి ఒళ్లు హూనమయ్యేలా మళ్లీ మళ్లీ రతి జరిపాడు. రాత్రి మూడు గంటల ప్రాంతంలో ఆమెని తన కార్లో తీసుకెళ్లి ఇంటి ముందు వదిలెపెట్టాడు.
ప్రియ కారు దిగి ఇంటర్ కాం నొక్కబోతుంటే బాస్ పిలిచాడు. ఆమె వెనక్కి తిరిగి ఏమిటన్నట్లు చూసింది. బాస్ కి మళ్లీ మూడొచ్చింది. ‘ఇవాల్టికి చివరి సారి డార్లింగ్. ఒక బ్లో జాబ్ ఇచ్చి వెళ్లు’ అన్నాడు ప్లీడింగ్ గా.
‘ఇక్కడా? వద్దు. ఎవరన్నా చూస్తారు’ అంది ప్రియ విసుగ్గా.
‘ప్లీజ్ ప్రియా. ఒక్క సారే కదా’ అన్నాడాయన.
‘నో అంటే నో. ఇప్పటికే ఆరు రౌండ్లు కుమ్మావు. వళ్లు హూనమయింది. నాకు ఓపిక లేదింక’ అంది ప్రియ చిరాగ్గా.
‘కమాన్ ప్రియా. బ్లో జాబే కదా. అంత బెట్టు చేస్తావేంటి?’ అన్నాడు బాస్ మరింత బ్రతిమిలాడుతూ.
వాళ్ల వాదనిలా పది నిమిషాలు సాగింది. ప్రియ ఎంతకీ ఒప్పుకోదు, బాస్ ఎంతకీ ఆమెని వదలడు.
‘రెండే నిమిషాలు. ఎక్కువ సేపు పట్టదు’ అన్నాడు బాస్ పట్టు విడవకుండా.
‘నా వల్ల కాదు. ఇంక వెళ్లిపోండి ప్లీజ్’ అంది ప్రియ దీనంగా చూస్తూ. ఆమెకి నిద్రతో కళ్లు మూతలు పడుతున్నాయి.
అంతలో తలుపు తెరుచుకుంది. వాకిట్లో ప్రియ ఆరేళ్ల కూతురు. ‘మమ్మీ. ఆ బ్లో జాబేదో ఇచ్చేసి త్వరగా ఇంట్లోకి రమ్మని డాడీ చెప్పమన్నారు. అన్నట్లు, ఇంటర్ కాం మీద చెయ్యి తీసెయ్యమన్నారు. ఇందాకట్నుండీ మీ గొడవతో నిద్రపట్టటం లేదంట’, కళ్లు నులుముకుంటూ చెప్పిందా అమ్మాయి.
No comments:
Post a Comment