మా అమ్మ పేరు జానకి. ఆమెకి పదిహేనో ఏటనే పెళ్లయింది. ఆడ పిల్లలకి చిన్న వయసులోనే పెళ్లి చేసేయటం మా తాతగారింట్లో సంప్రదాయం. అదో చాదస్తపు కుటుంబంలెండి. మా అమ్మమ్మదైతే ఏకంగా బాల్య వివాహమే. ఆమెకి పన్నెండో ఏటనే తాతయ్యతో పెళ్లయింది......
మా అమ్మ పేరు జానకి. ఆమెకి పదిహేనో ఏటనే పెళ్లయింది. ఆడ పిల్లలకి చిన్న వయసులోనే పెళ్లి చేసేయటం మా తాతగారింట్లో సంప్రదాయం. అదో చాదస్తపు కుటుంబంలెండి. మా అమ్మమ్మదైతే ఏకంగా బాల్య వివాహమే. ఆమెకి పన్నెండో ఏటనే తాతయ్యతో పెళ్లయింది. వాళ్లిద్దరికీ వయసులో సుమారు ఇరవయ్యేళ్లు తేడా ఉంది! ఇది చూసి ఈ కధ ఏ నలభై ఏళ్ల క్రితమో జరిగిందనుకునేరు. మా అమ్మా నాన్నల పెళ్లయింది 1981లో. అమ్మకిప్పుడు నలభై రెండో ఏడు నడుస్తుంది.
పెళ్లికి ఇరవై రోజుల ముందే అమ్మ పదో క్లాసు పరీక్షలు రాసింది. ఇంకా చదువుకోవాలని ఆమె కోరిక, కానీ పెళ్లి దెబ్బకి చదువాగిపోయింది. అప్పుడే పెళ్లొద్దని ఆమె ఎంత గొడవ చేసినా తాతయ్య వాళ్లు వినలేదట. అంత చిన్న పిల్లకి అప్పుడే పెళ్లేంటని చుట్టాలు, ఇరుగు పొరుగు వాళ్లు నచ్చచెప్పినా తాతయ్య నిర్ణయం మారలేదు. అమ్మ స్కూలు హెడ్ మాస్టర్ స్వయంగా వచ్చి ‘ అమ్మాయి తెలివిగలది. చక్కగా పై చదువులు చదివించండి ‘ అని బతిమిలాడినా లాభంలేకపోయింది. అమ్మ ఇష్టాయిష్టాలతో పనిలోకుండానే పెళ్లయిపోయింది. నాన్నకీ అమ్మకీ వయసులో పదేళ్లు తేడా. పెళ్లయ్యాక ఏడాది తిరిగేలోపే నేను పుట్టాను. రాఘవ అని పేరు పెట్టారు నాకు. మా తాత పేరది (అమ్మకి నాన్న; ఆయనంటే అమ్మకి చాలా ఇష్టం). అటు అమ్మమ్మ వాళ్లకి, ఇటు నాయనమ్మ వాళ్లకి నేనే తొలి మనవడిని కావటంతో అందరూ నన్ను గారాబంగా పెంచారు. అమ్మయితే నా మీద ఈగ వాలనీయదు. మిగతా వాళ్లు నన్ను ‘చిన్నోడా’ అంటారు. అమ్మ మాత్రం ‘నాన్నా’ అనో, ‘రాముడూ’ అనో పిలుస్తుంది.
అమ్మ వాళ్ల వైపులా కాకుండా నాన్న వైపు వాళ్లు కాస్త ఆధునిక భావాలు కలవాళ్లు. అమ్మకి ఇంకా చదువుకోవాలనే కోరిక బలంగా ఉండటంతో నేను పుట్టాక తను చదువు కొనసాగిస్తానంటే నాన్న అడ్డు చెప్పలేదు. నాకు నాలుగేళ్లొచ్చేసరికి అమ్మ ఇంటర్ పూర్తిచేయటమే కాకుండా ప్రైవేట్ గా ఇంగ్లీష్ లిటరేచర్ లో బి. ఎ. కూడా చేసింది. చదివింది బి.ఏ.నే అయినా తెలియని వాళ్లు ఆమె ఇంగ్లీష్ లో పి.జి. చేసిందనుకునేలా ఉంటుందామె మాట్లాడటం వింటుంటే.
నాన్న పేరు గురుదత్తు. నాయనమ్మకి పాత హిందీ హీరో గురుదత్ అంటే ఇష్టమట. అందుకని ఆ పేరు పెట్టారు. పి. డబ్ల్యు. సి. శాఖలో ఇంజనీర్ గా పని చేసేవాడు. అమ్మా నాన్నలది ముచ్చటైన జంట అని అందరూ అంటుండే వాళ్లు. ఇద్దరి మధ్యా సుమారు పదేళ్లు వయసు తేడా ఉండేది కానీ ఆ రోజుల్లో అది మామూలేననుకుంటా. అమ్మ చాలా అందంగా ఉంటుంది. ‘మా కోడలు పిల్లని చిదిమి దీపం పెట్టుకోవచ్చు’ అని నాయనమ్మ ఎప్పుడూ ఎవరో ఒకరితో అంటుండేది. నాన్నైతే ఏకంగా ‘హీరోయిన్’ అని పిలుస్తుండే వాడామెని.
నాకు ఎనిమిదేళ్లప్పుడు నాన్నని రాజస్థాన్ కి బదిలీ చేశారు. అక్కడేదో పెద్ద డ్యాం కడుతున్నారట. అది పూర్తయ్యే వరకూ అక్కడే ఉండాల్సి వచ్చింది. తరువాత ఎటూ వెనక్కు రావలసిందే కాబట్టి, నా చదువుకు ఇబ్బందవుతుందని ఫ్యామిలీని ఇక్కడే వదిలి పెట్టి ఆయనొక్కడే వెళ్లాడు. మూడు నెలలకో సారి వారం పది రోజుల పాటు సెలవు పెట్టి మా దగ్గరకు వస్తుండే వాడు.
నాన్న ఊరెళ్లాక చాలా రోజుల పాటు అమ్మ దిగులుగా ఉండేది. నాకు తెలిసి వాళ్లిద్దరూ పెళ్లయ్యాక ఎప్పుడూ రెండు మూడు రోజులు మించి దూరంగా లేరు. ఇప్పట్లాగా అప్పట్లో ఫోన్లు లేవు కదా. నాన్న క్రమం తప్పకుండా ఉత్తరాలు రాస్తుండే వాడు. ఉత్తరమొచ్చిన రోజు అమ్మ చాలా ఆనందంగా ఉండేది. తర్వాతి రోజు మళ్లీ దిగులు మొదలు. నాకు మాత్రం అంత దిగులేమీ ఉండేది కాదు.
ఆ సమయంలో దిలీప్ మామయ్య మా ఇంట్లో దిగాడు. అతను మా అమ్మకు పిన్ని కొడుకు. అమ్మకి దిలీప్ మామయ్యంటే చాలా ఇష్టం. అతను అమ్మకన్నా రెండేళ్లు చిన్న వాడయినా ఇద్దరూ మంచి స్నేహితుల్లా ఉంటారు. చిన్నప్పటి నుండీ ఒకే చోట పెరగటంతో ఇద్దరికీ మధ్య చాలా చనువుండేది. నాన్నకు బదిలీ అయిన మూడు నెలలకు దిలీప్ మామయ్య మా ఊర్లో పి. జి. చదవటానికి వచ్చాడు. అదే సమయంలో నాన్న రెండు వారాలు సెలవు మీదొచ్చి ఇంట్లోనే ఉన్నాడు. చిన్న పిల్లాడితో అమ్మ ఒక్కటే ఉండటం కష్టమని, భయం లేకుండా ఉంటుందని అమ్మా నాన్నా ఇద్దరూ కలిసి దిలీప్ మామయ్యని కూడా మా ఇంట్లోనే ఉండమని బతిమిలాడి ఒప్పించారు.
నాన్న చీఫ్ ఇంజనీర్ కావటం వల్ల ప్రభుత్వం వారిచ్చిన పెద్ద బంగళాలో ఉండేవాళ్లం మేము. అందులో అన్ని వసతులూ ఉండేవి. ఇంటి ముందు భాగంలో చాలా ఖాళీ స్థలం, అందులో ఒక పూల తోట ఉండేవి. తోటలో ఒక మూలన చిన్న కొలను, దాని పక్కనే ఒక ఫౌంటెన్ కూడా ఉండేవి. కొలన్లో ఎప్పుడూ నాలుగైదు బాతులు తిరుగుతూ ఉండేవి. ఆ తోట పని కోసమే ప్రత్యేకంగా ఒక పని వాడు ఉండేవాడు.
ఇక ఇంటి విషయానికొస్తే, అది చాలా పెద్దగా ఉండేది. మొత్తం రెండస్తులుండేవి. కింద భాగంలో విశాలమైన హాల్, రెండు బెడ్ రూములు, ఒక స్టడీ రూం, కిచెన్ ఉండేవి. బెడ్ రూంస్ లో ఒక దానికి అటాచ్డ్ బాత్ రూం ఉండేది. అది అమ్మా నాన్నల మాస్టర్ బెడ్ రూం. రెండో బెడ్ రూం ని గెస్ట్ ల కోసం వాడేవాళ్లం. స్టడీ రూం నా రూం కింద లెక్క. గెస్ట్ ల కోసం విడిగా ఒక బాత్ రూం ఇంటి వెనుక ఉండేది. పై అంతస్తు పెంట్ హౌస్ లాగా ఉండేది. అందులో ఒక కిచెన్, ఒక పెద్ద హాల్, దానికి అటాచ్ చేసి ఒక బాత్ రూం ఉండేవి. ఇంటికి కుడివైపు నుండి పైకి మెట్లుండేవి.
నాన్న రాజస్థాన్ వెళ్లాక వారం తిరిగేలోపు దిలీప్ మామయ్య మా ఇంటి పైనున్న పెంట్ హౌస్ లో చేరిపోయాడు. అతనొచ్చిన తరువాత అమ్మ దిగులు క్రమంగా తగ్గిపోయింది. దిలీప్ మామయ్య కూడా అమ్మ ఫేవరెట్ సబ్జెక్ట్ ఇంగ్లీష్ లో పి. జి. చేస్తున్నాడు. దాంతో ఇద్దరూ ఖాళీ దొరికినప్పుడల్లా రక రకాల ఇంగ్లీష్ పుస్తకాలు చదివి వాటి గురించి తెగ డిస్కస్ చేస్తుండే వాళ్లు. నేను మరీ చిన్న పిల్లాడిని కావటం వల్ల నాకు వాళ్ల గోల అసలు అర్ధమయ్యేది కాదు. నాకర్ధమయిందల్లా, అమ్మ ఇప్పుడు ఇంతకు ముందులా పెద్దగా దిగులు పడటం లేదని.
దిలీప్ మామయ్య అమ్మకి ఇంటి పనుల్లో చాలా సహాయం చేస్తుండే వాడు. ఆయనకో మోటార్ బైక్ ఉండేది. దాని మీద నన్ను స్కూల్ కు తీసుకెళ్లి వదిలి పెట్టటం, ఇంటికి తీసుకు రావటం చేస్తుండే వాడు. అప్పట్లో నా క్లాస్ మేట్స్ అంతా స్కూల్ కి నడిచో, వాళ్ల నాన్నల సైకిళ్ల మీదనో వచ్చేవాళ్లు. నేను అలా మోటార్ బైక్ మీద రావటం చూసి వాళ్లు కుళ్లుకునేవాళ్లు. అది నాకు కాస్త గర్వంగా ఉండేది. ఆ కారణంగా దిలీప్ మామయ్యంటే నాక్కూడా ఇష్టం ఏర్పడింది.
మామయ్య మొదట్లో మెస్ లో భోజనం చేసేవాడు. మా ఇంట్లోనే తినమని అమ్మ ఎంత చెప్పినా ఒప్పుకోలేదు. మా ఇంటికొచ్చిన నెల రోజులకనుకుంటా, ఆయనకి ఫుడ్ పాయిజనింగై వారం పాటు మంచాన పడ్డాడు. దాంతో అమ్మ బాగా కోప్పడి అతనితో మెస్ మాన్పించేసింది. అప్పటి నుండి తను కూడా మా ఇంట్లోనే భోజనం చేసేవాడు.
అమ్మా, మామయ్యా ఇంగ్లీష్ లిటరేచర్ గురించి తెగ డిస్కస్ చేసుకుంటుండేవాళ్లని చెప్పానుగదా. అమ్మ ఆయన దగ్గర నుండి చాలా పుస్తకాలు తెచ్చుకుని ఖాళీగా ఉన్నప్పుడు చదువుతూ ఉండేది. వాటిలో ఒకట్రెండు నేను కూడా చదవబోతే నాకొక్క ముక్కా అర్ధం కాలేదు. చాలా లావుగా ఉన్నాయా పుస్తకాలు. ఇంత పెద్ద పుస్తకాలెలా చదువుతారని అమ్మనడిగితే ఆమె నవ్వి నా బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టుకుని ‘పుస్తకాలు చదవటం చాలా మంచి అలవాటు నాన్నా. ఇప్పుడలాగే అనిపిస్తుంది కానీ నాలుగేళ్లు పోతే నీకూ అర్ధమవుతాయిలే’ అనేది.
నాలుగు నెలలు గడిచేసరికి అమ్మకి పుస్తకాల పిచ్చి బాగా ముదిరిపోయింది. ఇంతకు ముందు ఖాళీ సమయంలో మాత్రమే చదివేదా, ఇప్పుడే పొద్దస్తమానం అదే ధ్యాస. రోజూ మామయ్య ఏదో ఒకటి తెచ్చివ్వటం, ఈమె చదవటం. ఒక్కోసారి ఆయనింట్లో లేకపోయినా తనే ఆయనింట్లోకెళ్లి తెచ్చుకునేది. పైభాగం తాళాలు ఎప్పుడూ అమ్మ దగ్గరే ఉండేవి. మామయ్య బయటికెళ్లేటప్పుడు వాటిని అమ్మకిచ్చి వెళ్లేవాడు. నా క్లాసు పుస్తకాలు చదవాలంటేనే నాకు విసుగు. అలాంటిది అమ్మ అన్నన్ని పుస్తకాలెలా చదువుతుందో నాకసలు అర్ధమయ్యేది కాదు. మొదట్లోలా కాకుండా ఇవి చిన్నగా ఉండేవి. ఇంతకు ముందు పుస్తకాలు ఎక్కడపడితే అక్కడ వదిలేశేది, ఈ మధ్య వాటిని నాక్కూడా భద్రంగా బీరువాలో పెట్టటం మొదలెట్టింది. ఒక సారి నేను దేని కోసమో బీరువా తెరవబోతే కోప్పడింది. అప్పటి నుండి బీరువా తాళాలు తనతో పాటే ఉంచుకోవటం మొదలెట్టింది. పుస్తకాలు బీరువాలో పెట్టి తాళమేస్తున్నావెందుకు అని ఒక సారడిగితే, ‘అవి మామయ్యవి కద నాన్నా. జాగ్రత్తగా తిరిగిచ్చేయాలి కదా. ఇంతకు ముందు ఒకట్రెండు పుస్తకాలు పోయాయి. అందుకే జాగ్రత్త చేస్తున్నా’ అంది. అవును కాబోలనుకున్నా నేను. ఇంకో సారి ఆమె చదువునుకునేటప్పుడు నే వెళ్లి నీతో పాటు నేనూ చదువుతా అనడిగితే చప్పున పుస్తకం మూసేసింది. ఆనక ముసి ముసిగా నవ్వుతూ, ‘ నాన్నా, నీకిప్పుడే ఈ పుస్తకాలర్ధం కావులే. నువ్వు పెద్దాడివయ్యాక చదువుదువు కానీ ‘ అని బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టింది. అప్పుడెందుకో అమ్మ సిగ్గు పడినట్లనిపించింది నాకు. కానీ ఆ మాట చెప్పటానికి సిగ్గు పడటమెందుకో అర్ధం కాలేదు నాకు. అప్పటి నుండీ అమ్మ నా ఎదురుగా చదవటం తగ్గించేసింది. ఎక్కువగా బెడ్ రూం లో తలుపు వేసుకుని చదువుకుంటుండేది.
మామయ్య మా ఇంట్లో చేరాక ఐదు నెలలకనుకుంటా, నాకు వేసవి కాలం సెలవలు నడుస్తున్నాయప్పుడు. నాన్న సెలవు మీద వచ్చి తిరిగి వెళ్లిపోయి వారమవుతుంది. ఏమయిందో ఏమో కానీ అమ్మ మామయ్యతో మాట్లాడటం మానేసింది. ఆయన పేరెత్తితే కసురుకుంది ఒకట్రెండు సార్లు. మామయ్య కూడా భోజనానికి రావటం మానేశాడు. కానీ అమ్మని ఎలాగోలా మాట్లాడించటానికి ప్రయత్నించేవాడు. ఆమె మాత్రం ముక్తసరిగా సమాధానమివ్వటమో, మౌనంగా ఉండటమో చేసేది. వీళ్లకేమయిందో నాకర్ధం కాలేదు. సుమారు పదిరోజుల పాటు సాగిందా తంతు. మొదట్లో నాకిది వింతగా అనిపించినా తరువాత పట్టించుకోవటం మానేశాను. వేసవి సెలవలు కదా. పగలంతా ఆడుకోటానికే తీరికుండేది కాదు నాకు. ఇక వీళ్ల గురించి ఆలోచించే టైమేదీ?
పది రోజుల తర్వాత పరిస్థితిలో ఒక్కసారిగా మార్పొచ్చినట్లనిపించింది. ఆ రోజు సాయంత్రం ఆటలు ముగించి ఇంటికెళ్లేసరికి ఇద్దరూ మా హాల్లో సోఫాలో పక్క పక్కనే కూర్చుని నవ్వుకుంటూ మాట్లాడుకుంటున్నారు. అది చూసి కాస్త ఆశ్చర్యపోయాను కానీ, అంతకన్నా ఎక్కువ ఆనందపడ్డాను. నన్ను చూసి కాస్త దూరం జరిగి కూర్చున్నారిద్దరూ. ఆ రాత్రి మామయ్య మళ్లీ మా ఇంటికి భోజనానికొచ్చాడు. అమ్మ ఇంతకు ముందుకన్నా ప్రేమగా కొసరి కొసరి వడ్డించిందాయనకా పూట.
మరునాడు అమ్మ ఉదయం నుండీ చాలా హుషారుగా కనిపించింది. ఆ రోజామె ఎప్పటికన్నా అందంగా కూడా కనిపించింది. బహుశా కొత్త బట్టలు కట్టుకోవటం వల్లనుకుంటా. ఆ రాత్రి భోజనాలయ్యాక నేను నా రూం లో కూర్చుని ఏవో బొమ్మలు గీస్తున్నాను. కధల పుస్తకాల్లోంచి నాకు నచ్చిన బొమ్మలు కాపీ చేయటం అప్పట్లో నాకో సరదా. తొమ్మిది కావస్తుందప్పుడు. హాల్లో అమ్మా మామయ్యా మెల్లిగా ఏదో మాట్లాడుకుంటున్నారు. కొంచెం సేపయ్యాక అమ్మ మెల్లిగా నా గదిలోకొచ్చింది, ‘ఏం చేస్తున్నావురా నాన్నా?’ అంటూ. నా పక్కన నిలబడి నే గీస్తున్న బొమ్మకేసి చూసింది కాసేపు. తరువాత ‘మొన్న సినిమాకెళ్తానన్నావుగదా. మామయ్య సెకండ్ షోకెళుతున్నాడు. నువ్వూ వెళతావా?’ అనడిగింది. ఎగిరి గంతేశాన్నేను. అమ్మ సినిమాల విషయంలో చాలా స్ట్రిక్ట్. నెలకో సినిమాకన్నా నన్ను పంపించేది కాదు అప్పట్లో. అలాంటిది తనే స్వయంగా సినిమాకెళతావా అనడిగేసరికి వెంటనే చేస్తున్న పని ఆపేసి రెడీ అయిపోయా. కాసేపట్లో మామయ్య బైక్ మీద ఎక్కించుకుని సినిమాకి తీసుకెళ్లాడు.
అదేం సినిమానో గుర్తులేదు కానీ నాకు భలే నచ్చింది. నిజానికి, అప్పట్లో నేను చూసేదే నెలకో సినిమా కాబట్టి దాదాపు చూసినవన్నీ నచ్చేవి. అలాగే ఇదీ నచ్చిందనుకుంటా. ఇంటర్వెల్ లో మామయ్య నాకు కూల్ డ్రింక్, పాప్ కార్న్ కొనిపెట్టాడు. అవి తింటూ సెకండాఫ్ చూడ్డం మొదలెట్టాను.
సెకండాఫ్ మొదలయ్యాక ఐదు నిమిషాలకి మామయ్య బయటికెళ్లి సిగరెట్ తాగొస్తా అని చెప్పి వెళ్లాడు. అలా వెళ్లిన వాడు చాలాసేపటిదాకా రాలేదు. అయినా నేను పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. సినిమాలో అంతగా లీనమైపోయాను మరి. క్లైమాక్స్ ఫైట్ వస్తున్నప్పుడు తిరిగొచ్చాడు. ఆయనొచ్చేసిన రెండు మూడు నిమిషాలకే సినిమా అయిపోయింది.
ఇంటికెళ్లాక మామయ్య డైరెక్ట్ గా పైకెళ్లిపోయాడు. అర్ధ రాత్రి పన్నెండు కావస్తుందప్పుడు. అమ్మ ఏదో పుస్తకం చదువుతూ ఇంకా నాకోసమే ఎదురు చూస్తుంది. ‘ ఏరా నాన్నా. బాగుందా సినిమా? ‘ అంది నన్ను చూడగానే నవ్వుతూ. ఆ రాత్రి అమ్మ పక్కలో పడుకుని సినిమా కధంతా వివరంగా చెప్పా నేను. ఎప్పుడు నిద్రపోయానో కూడా గుర్తు లేదు.
తరువాతి రాత్రి కాస్త తొందరగా భోజనాలయిపోయాయి. ఎనిమిదే అయిందప్పుడు. భోజనం చేసి మామయ్య ఎక్కడికో బయటికెళ్లాడు. అమ్మ స్నానానికెళ్లింది. సాధారణంగా ఆమె రాత్రిపూట, అందునా డిన్నర్ తర్వాత స్నానం చెయ్యదు. ఆ రాత్రలా చెయ్యటం కాస్త కొత్తగా అనిపించినా నేను పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. నా గదిలో కూర్చుని అంతకు ముందు రాత్రి సగంలో వదిలేసిన బొమ్మని పూర్తి చెయ్యటానికి ప్రయత్నిస్తుంటే అమ్మ స్నానం చేసొచ్చి నా పక్కన కూర్చుంది తల దువ్వుకుంటూ. కాసేపవీ ఇవీ మాట్లాడి ‘నిన్నటి సినిమా బాగా నచ్చిందన్నవుగా. మళ్లీ చూస్తావా?’ అంది.
ఆశ్చర్యపోయా నేను. ఆమె ఎప్పుడూ చూసిన సినిమా మళ్లీ చూస్తానంటే ఒప్పుకోదు, డబ్బులు దండగని. అలాంటిది నిన్ననే చూసిన సినిమాని మళ్లీ చూస్తావా అంటుంటే మొదట నేన్నమ్మలేకపోయినా, వెంటనే చూస్తానన్నట్లు తలూపాను ఆలస్యం చేస్తే ఆమె మనసు మార్చుకుంటుందేమోనన్నట్లు. ‘ఐతే సెకండ్ షోకి రెడీకా పో’ అంది వెంటనే. ‘నువ్వు కూడా రా మమ్మీ’ అన్నా నేను. ‘నాకింట్లో పన్లున్నాయిగానీ మామయ్య మళ్లీ వస్తాడేమో అడుగు’ అంటూ లేచి కిచెన్లోకెళ్లింది.
పది నిమిషాల్లో తయారై మామయ్య కోసం ఎదురు చూట్టం మొదలెట్టాను. తొమ్మిదిన్నరకి సెకండ్ షో మొదలవుతుంది. కనీసం పావుగంట ముందు బయల్దేరితేగానీ టైముకి అందుకోలేము. టైముకొస్తాడో లేదో అనుకుంటూ గాభరాగా ఎదురుచూస్తుంటే సుమారు తొమ్మిది గంటలప్పుడు బైక్ శబ్దం వినిపించింది. పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి మామయ్యని గుమ్మంలోనే ఆపి సినిమా సంగతి చెప్పాను. ‘నాకు రావటం కుదరదమ్మా. చాలా పనుంది’ అన్నాడాయన.
నా సంతోషమంతా ఆవిరయిపోయింది ఒక్క దెబ్బతో. నేనొక్కడినే సినిమాకెళ్లటానికి అమ్మ ఒప్పుకోదు. ఉసూరంటూ వెనక్కి తిరిగి ఇంట్లోకెళ్లా. అప్పుడే కిచెన్లోనుండొస్తూ నాకేసి చూసింది అమ్మ. ‘మరి నువ్వొక్కడివే వెళ్లగలవా భయం లేకుండా? నిన్ను జాగ్రత్తగా సినిమా హాల్ దగ్గర దింపి రమ్మని నే మామయ్యకి చెబుతా’ అంది విషయం విని. మళ్లీ సంతోషం వెల్లువెత్తింది నాలో.
సెకండ్ షో మొదలవటానికి పది నిమిషాల ముందే సినిమా హాల్ దగ్గర దింపి టికెట్ కొని పెట్టి లోపలకి పంపాడు మామయ్య. బైక్ స్టార్ట్ చేసి, ‘సినిమా పూర్తయ్యే టైముకి వచ్చి ఇక్కడే ఉంటా. నేరుగా ఇక్కడికే వచ్చై ఎటూ వెళ్లకుండా’ అని చెప్పి వెళ్లిపోయాడు. అదే మొదటి సారి నేనొక్కడినే సినిమాకెళ్లటం. అదీ సెకండ్ షోకి! నా స్నేహితులెవరూ అటువంటి అడ్వెంచర్ చెయ్యలేదా వయసులో. అది తలచుకుని గర్వంగా ఫీలవుతూ, నన్ను పంపుతూ అమ్మ చెప్పిన జాగ్రత్తలు గుర్తు చేసుకుంటూ లోపలికెళ్లాను. ‘ఇంటర్వెల్ లో ఏమన్నా కొనుక్కో’ అంటూ అమ్మ ప్రేమగా నా చొక్కా జేబులో పెట్టిన పది రూపాయల కాగితాన్ని తడిమి చూసుకుంటూ నా సీట్లో సర్దుకు కూర్చున్నాను. రేపీ సంగతి ఎలా నా స్నేహితుల దగ్గర చెప్పి పోజులు కొట్టాలో ఊహించుకుంటూ సినిమా చూడటంలో నిమగ్నమైపోయాను.
సినిమా పూర్తై హాల్లోంచి బయటికొచ్చేసరికి అన్నట్లుగానే మామయ్యొచ్చి నాకోసం వెయిట్ చేస్తున్నాడు. నిన్నట్లాగే ఇంటికొచ్చేసరికి పన్నెండయింది. అమ్మ హాల్లో నాకోసం ఎదురు చూస్తూ కూర్చుని ఏదో బుట్టలాంటిది అల్లుతుంది. ఆమెకదో సరదా, అలా బుట్టలల్లటం. నన్ను చూడగానే ఆ పనాపేసి లేచింది. నాకామెలో ఏదో కొత్తగా కనిపించింది కానీ వెంటనే అదేంటో తట్టలేదు. ముందు రాత్రి సినిమానుండొచ్చినప్పుడు కూడా ఆమెని చూస్తే అలాగే అనిపించింది. నిద్ర మత్తులో దాన్ని గురించి పెద్దగా ఆలోచించలేదు. రెండు రోజులు వరసగా సినిమాకి పంపినందుకు అమ్మ మీద నాకు చాలా ప్రేమ పుట్టుకొచ్చేసిందా రాత్రి. దాంతో ఆమెని గట్టిగా వాటేసుకుని ఒక కాలు ఆమె మీద వేసుకుని మరీ నిద్రపోయానా రాత్రి.
తర్వాత వారం రోజులు వేగంగా గడిచిపోయాయి. ఇంతకు ముందుతో పోలిస్తే ఈ వారంలో అమ్మలో ఏదో మార్పు కనిపించింది. రోజంతా కూనిరాగాలు తీస్తూ హుషారుగా ఉండటమే కాకుండా ఎప్పుడూ అందంగా తయారై ఉండేది. అమ్మ అలా ఉన్నప్పుడు నాన్న ఆమెకే వినబడేటట్లు ఒక మాటంటుండేవాడు. ఒకట్రెండు సార్లు నా చెవినా పడిందా మాట. అది విన్నప్పుడల్లా అమ్మ ముఖం వెలిగిపోయేది. అలా అంటే ఆమెకి నచ్చుతుందేమోననుకుని నేనూ అన్నానో రోజు, ‘మమ్మీ. నువ్వివాళ భలే సెక్సీగా ఉన్నావే’ అని. ఆ మాటకామె తెగ సిగ్గు పడిపోయి నా బుగ్గన గట్టిగా ముద్దు పెట్టింది.
ఈ వారంలో దిలీప్ మామయ్య కూడా కాస్త కొత్తగా అనిపించాడు. అంతకు ముందు ఎప్పుడూ అమ్మని ‘అక్కా’ అని పిలిచేవాడు, ఈ మధ్య అప్పుడప్పుడూ ‘జానూ’ అనటం మొదలు పెట్టాడు. మా నాన్నొక్కడే ఆమెనలా పిలవటం విన్నానంతకుముందు.
ఆ రాత్రి, నేనొక్కడినే సినిమాకెళ్లిన సరిగా వారం రోజులకి, భోజనాలయ్యాక అమ్మ ఊర్ళొ కొత్త సినిమాలేమున్నాయని అడిగింది. ఆ ముందు రోజే ఏదో కొత్త సినిమా రిలీజయితే ఆ సంగతి చెప్పా. ‘వెళతావా’ అని అడిగింది వెంటనే. ఆనందంగా సరేనన్నా నేను. ‘ఇన్ని సినిమాలకెళ్లినట్లు మీ డాడీకి చెప్పకూడదు మరి. చెబితే ఆయన మనిద్దరిమీదా కోప్పడతారు. సరేనా?’ అంది నాకేసి చూస్తూ. ‘చెప్పను మమ్మీ’ అన్నా నేను. ‘నీ ఫ్రెండ్స్ కి కూడా చెప్పకూడదు. తెలిస్తే వాళ్లు కుళ్లుకుంటారు. మళ్లీ వాళ్ల మమ్మీస్ వచ్చి నన్నడుగుతారు’ అంది వెంటనే. ‘ఎవరికీ చెప్పను మమ్మీ. ప్రామిస్’ అన్నా నేనామెకి అభయమిస్తున్నట్లు చూస్తూ. నేను ప్రామిస్ అన్నానంటే ఇక ఎవరడిగినా మాట తప్పనని మమ్మీకి తెలుసు. ‘సరే మరి. రెడీ అవ్వు పో. నే వెళ్లి మామయ్య ఉన్నాడేమో చూసొస్తా’ అంటూ బయటికెళ్లిందామె. సెకండ్ షో కి ఎక్కువ టైం లేదప్పటికి. వెంటనే రెడీ అవటం మొదలెట్టాను.
పావు గంటలో మామయ్య బైక్ మీద తీసుకెళ్లి సినిమా హాల్ దగ్గర దింపొచ్చాడు. ఈ సినిమా ఎందుకో అంతగా నచ్చలేదు నాకు. కాస్త పెద్దది కూడాలా ఉంది. సినిమా అయిపోయి ఇంటికొచ్చేసరికి పన్నెండున్నరయింది. ఎప్పటిలాగానే అమ్మ హాల్లో ఎదురుచూస్తుంది. నన్ను చూడగానే అల్లుతున్న బుట్ట పక్కన పడేసి నైటీ సరిచేసుకుంటూ లేచి నిలబడింది. అప్పుడు వెలిగింది నాకు. పోయిన వారం రెండు సార్లూ, మళ్లీ ఈ రోజూ నేను సినిమాకెళ్లినప్పుడు అమ్మ చీర కట్టుకుని ఉంది. సినిమా నుండి వచ్చేటప్పటికి నైటీలో ఉంది. నాన్న ఊర్లో లేనప్పుడెప్పుడూ ఆమె నైటీలో ఉండటం నేను చూడలేదు. నాన్న ఉన్నప్పుడు కూడా వారానికొకటి రెండు సార్లు మాత్రమే నైటీ వేసుకుంటుందామె. మామూలుగా రాత్రుళ్లు నాన్న హాల్లో పడుకుంటే, అమ్మా నేనూ బెడ్ రూం లో పడుకుంటాము. అమ్మ నైటీ వేసుకున్నప్పుడు మాత్రం ఎందుకనో నన్ను నా రూం లోనే పడుకోబెట్టి అమ్మా నాన్నా బెడ్ రూం లో పడుకుంటారు. ఆమ్మ నైటీ వేసుకుందంటే నేనా రోజు నా రూములోనే పడుకోబోతున్నానని అర్ధమయిపోతుంది నాకు. నాకేమో ఎప్పుడూ అమ్మ పక్కనే పడుకోవాలని కోరిక. సరే, మొత్తానికి అంతకు ముందు వారం నాకు అర్ధం కాని విషయం ఈ సారి అర్ధమయిపోయేసరికి ఏదో పెద్ద విషయం కనుక్కొన్న సైంటిస్టులా ఫీలవుతూ నిద్రపోయానా రాత్రి.
మరో రెండు నెలల్లో వేసవి కాలం సెలవులయిపోయాయి। ఈ రెండు నెలల్లో ఇంకో పది సినిమాలదాకా చూశాను. ప్రతి సారీ సెకండ్ షో చూసొచ్చేసరికి అమ్మ నైటీలో కనిపించేది నాకు. ఒకట్రెండుసార్ల తర్వాత నేనా విషయం పట్టించుకోవటం మానేశాను.
సెలవులయిపోయి బడి తెరిచారు. నాలుగో క్లాసులో చేరా నేను. బడి తెరిచిన వారానికి నాన్న వచ్చి పదిరోజులు మాతో ఉండి వెళ్లాడు. ఆయనొచ్చే ముందు రాత్రి అమ్మ నన్ను పక్కన కూర్చోబెట్టుకుని నేను సెలవల్లో అన్ని సినిమాలు చూసిన సంగతి ఆయనకు చెప్పనని మళ్లీ ప్రామిస్ చేయించుకుంది.
సెలవలతో పాటే వారం వారం సినిమాలు బంద్ అయిపోయాయి. ఒక రోజు నేనే అడిగేశాను ‘ మమ్మీ, ఈ వారం సినిమాకెళతా ‘ అని. ‘ వద్దమ్మా. చదువు పాడయిపోతుంది. మళ్లీ సెలవలొచ్చాక వెళ్దువులే ‘ అంది. ఆమె ఒకసారి వద్దనీ ఇక అంతే.
బడి మొదలయ్యాక రోజులు వేగంగా గడిచిపోయాయి. చూస్తుండగానే యూనిట్ పరీక్షలొచ్చాయి. సిలబస్ ఎక్కువయ్యేసరికి రోజూ రాత్రి పదింటి వరకూ చదవాల్సొచ్చేది. నాకు పైకి పెద్దగా చదువుతూ పాఠాలు బట్టీ పెట్టటం అలవాటు. ఒక రాత్రి నా రూంలో కూర్చుని అలాగే చదువుతున్నాను. గంట క్రితమే అందరం భోజనాలు చేసేశాము. భోజనంఅయ్యాక మామయ్య పైకెళ్లిపోయాడు. అమ్మ బెడ్ రూం తలుపేసుకుని ఏదో చదువుకుంటుంది. రాత్రి తొమ్మిదయిందప్పుడు. దీక్షగా చదువుతున్నవాడిని అమ్మ నా భుజంపై చెయ్యి వేసేసరికి ఉలిక్కిపడి తలెత్తాను. అదోలా ఉందామె. ‘ఏంటి మమ్మీ?’ అంటే, ‘తలనొప్పిగా ఉంది నాన్నా. నువ్వు పెద్దగా చదువుతుంటే మరీ ఎక్కువవుతుంది’ అంటూ ఆగింది. ‘చాలా పోర్షన్ ఉంది మమ్మీ ఇంకా పూర్తి చెయ్యాల్సింది’ అన్నాను అయోమయంగా. మనసులో చదువుకోవటం నావల్ల కాదు. ‘పెద్దగా చదవొద్దంటే ఎలా?’ అనుకుంటూ ఆమెకేసే చూశాను. ‘ఓ పని చెయ్యి. పైకెళ్లి మామయ్య రూంలో చదువుకో. పన్లో పనిగా, ఆయన్నోసారి కిందకి రమ్మని చెప్పు. కాస్త తలనొక్కి వెళతాడు. భరించలేకుండా ఉందీ నొప్పి’ అంది బాధగా ముఖం పెట్టి.
సరేనంటూ పైకెళ్లి మామయ్యని కిందకి పంపించి మళ్లీ బట్టీ పెట్టటం మొదలెట్టాను. గంట తర్వాత మామయ్య పైకొచ్చి గుర్తు చేస్తే కానీ పదయ్యిందని గుర్తురాలేదు. కిందకెళ్లి చూస్తే అమ్మ బెడ్ రూం లో నిద్రపోతుంది. ఇంకో అరగంట సేపు నా రూంలో కాస్త మెల్లిగా చదువుకుని పడుకున్నాను.
రెండ్రోజుల తర్వాత మమ్మీకి మళ్లీ తలనొప్పి వచ్చింది. ఆ రాత్రి నేను ఆఖరి యూనిట్ పరీక్షకు ప్రిపేర్ అవుతున్నాను. ఆ రాత్రి పదకొండుదాకా చదివితేకానీ సిలబస్ పూర్తయ్యేలా లేదు. ఆ సంగతే మమ్మీకి చెప్పి పైకెళ్లి మామయ్యని కిందకి పంపించా ఆమె తల నొక్కటానికి. కానీ నేననుకున్నదానికన్నా తొందరగానే సిలబర్ అంతా చదివేశా. పదిన్నరకల్లా అయిపోయింది. మామయ్య ఇంకా కిందనే ఉన్నాడు. నాకు నిద్ర రావటం మొదలయింది. దాంతో ఇక పుస్తకం మూసేసి లేచి కిందకెళ్లా. మెయిన్ డోర్ మూసేసి లోపల గడె పెట్టి ఉంది. గట్టిగా కొడితే రెండు నిమిషాల తర్వాత మామయ్య వచ్చి తలుపు తీశాడు. ‘అప్పుడే అయిపోయిందా నీ చదువు’ అంటూ హడావిడిగా పైకెళ్లిపోయాడు.
నేను తలుపు గడె పెట్టి వెనక్కి తిరిగేసరికి బెడ్ రూంలోంచి మమ్మీ బయటికొస్తుంది. ఆమె చీర నలిగిపోయి, జుట్టంతా చిందరవందరగా ఉంది. ముఖమ్మీద బొట్టు చెదిరిపోయి నుదురంతా అంటి ఉంది. ‘ఏంటి మమ్మీ తలనొప్పి తగ్గలేదా ఇంకా?’ అన్నాను జాలిగా. ‘లేదమ్మా. బాగా ఎక్కువగా ఉంది. అందుకే మీ మామయ్య ఇంతసేపు ఉండి తల నొక్కాడు’ అంటూ ఒక క్షణమాగి ‘సరేలే, నువ్వెళ్లి పడుకో. మళ్లీ రేపు పరీక్షుంది’ అంటూ బెడ్ రూం లోకెళ్లి తలుపేసుకుంది.
ఆమె వెనకనే తలుపు నెట్టుకుని బెడ్ రూం లోకెళ్లానేను. బెడ్ అంతా చిందరవందరగా ఉంది. ‘మమ్మీ, నేనూ నీతో పడుకుంటా’ అంటూ ఆమెకేసి చూశా. ఏదో అనబోయి నాకేసి చూసి సరేనంది. దిండు కిందనుంచి ఏవో పుస్తకాలు తీసి పరుపు కిందకి నెట్టి బెడ్ లైట్ తీసేసింది. ఇద్దరం బెడ్ పై సర్దుకుని పడుకున్నాము. నాకు వెంటనే నిద్ర పట్టేసింది.
అలా ఒక గంటో, గంటన్నరో నిద్రపోయి ఉంటాను. తరువాత మధ్య రాత్రిలో మెలకువ వచ్చింది. బాగా దాహమేస్తుంటే పైకి లేచాను. ‘మమ్మీ, మంచి నీళ్లు’ అంటూ చేత్తో బెడ్ మీద తడిమాను. పక్కన అమ్మ లేదు. గదంతా చీకటిగా ఉంది. నిద్రమత్తులో తూలుతూనే ఎలాగో మంచం దిగి బెడ్ రూం లోంచి బయటికొచ్చి కిచెన్ లోకెళ్లి ఫ్రిజ్ లోంచి నీళ్లు తీసుకుని తాగాను. అప్పటికి కాస్త మత్తు వదిలింది. అమ్మ ఇంట్లో ఉన్న జాడ కనిపించలేదు. ఎక్కడికెళ్లిందా అనుకుంటూ అనుకోకుండా మెయిన్ డోర్ వైపు చూశాను. అది తెరిచి ఉన్నట్లుంది, గాలికి ఊగుతుంది. అమ్మ బయట ఉందేమో అనుకుంటూ తలుపు తీసుకుని పోర్టికోలొకొచ్చాను. దూరంగా ఉన్న వీధి దీపం వెలుగు కొద్ది కొద్దిగా ముందున్న గార్డెన్ లో పడుతుంది. అది తప్ప అంతా చీకటిగా ఉన్నట్లుంది. కీచు రాళ్ల రొద తప్పిస్తే అంతా నిశ్శబ్దంగా ఉంది. కొలన్లో ఉన్న బాతులు కూడా నిద్రపోతున్నట్లున్నాయి. ఆమ్మ మాత్రం ఎక్కడా కనిపించలేదు.
నాకు కాస్త భయం వేసింది. ఇంట్లో నన్నొక్కడినే వదిలి పెట్టి అంత రాత్రి పూట చెప్పకుండా ఎక్కడికెళ్లిందో అర్ధం కాలేదు. ఇంట్లోకి ఒక్కడినే వెళ్లటానికి ధైర్యం చాల్లేదు. కాసేపు అక్కడే కింద కూర్చుని అమ్మ కోసం ఎదురు చూశాను. ఆ తర్వాత పైకెళ్లి దిలీప్ మామయ్యని లేపుదామనుకుని మెట్లెక్కి పైకెళ్లాను. పెంట్ హౌస్ తలుపు దగ్గరకు నడిచి మామయ్యను లేపాలా వద్దా అనుకుంటూ ఆగిపోయాను. నిద్రపోయేవాణ్ని లేపితే విసుక్కుంటాడేమో అని తటపటాయిస్తూ అర నిమిషం పాటు అక్కడే నిలబడ్డాను. తర్వాత ‘మెల్లిగా కొట్టి చూద్దాం. ఆయన లేవకపోతే వెళ్లిపోదాం’ అనుకుంటూ తలుపు కొట్టబోయాను. అంతలో ఏవో శబ్దాలు వినిపించాయి. పెంట్ హౌస్ లోనుండే వస్తున్నాయవి. వినపడీ వినపడకుండా ఉన్నాయి. అవేమిటో అర్ధం కాలేదు. నాకెందుకో భయం వేసింది. తలుపు కొట్టకుండా ఆగిపోయి చెవులు రిక్కించి విన్నాను. ఏదో మంచం ఊగుతున్నట్లుగా కిర్రు కిర్రు శబ్దాలవి. అప్పుడప్పుడూ ఎవరివో మూలుగులు కూడా వినవస్తున్నాయి. కాసేపటికి మూలుగులు ఆగిపోయాయి. వెంటనే చిన్నగా గుసగుసలాడుతున్నట్లు మాటలు వినపడ్డాయి. ఎవరిదో ఆడ గొంతులాగుంది.
నాకు భయం ఎక్కువైపోయింది. ‘ దెయ్యాలేమో ‘ అనుకున్నాను. నా గుండె ఝల్లుమంది ఆ ఆలోచనతో. కాళ్లు వణకసాగాయి. ఇంతలో మళ్లీ మూలుగులు మొదలయ్యాయి. క్రమంగా అవి పెద్దవయ్యాయి. వాటితో పాటే మంచం కిర్రు శబ్దం కూడా పెరిగింది. నాకు ముచ్చెమటలు పట్టసాగాయి. తలుపు కొట్టి దిలీప్ మామయ్యని పిలవటానికి ధైర్యం చాల్లేదు. కిందకెళదామంటే ఇంట్లో అమ్మ లేదు. కదలటానికి కూడా ధైర్యం లేక అలాగే నిలబడిపోయాను.
ఈ లోగా మూలుగులు ఇంకా పెరిగాయి. రెండు గొంతులున్నట్లున్నాయి - ఒకటి ఆడ, ఒకటి మగ. ఆడ గొంతేమో ఏడుస్తున్నట్లుగా మూలుగుతుంటే మగ గొంతు మాత్రం కోపంగా ఉన్నట్లు మూలుగుతుంది. ఈ మూలుగులతో పాటు గాజులు ఘల్లు ఘల్లుమనే శబ్దం కూడా వినపడసాగింది. అది వినగానే నాకు వళ్లంతా వణకటం మొదలయింది భయంతో.
అంతే, వెనక్కి తిరిగి ఒకటే పరుగు. ఒక్క దెబ్బలో కిందకొచ్చి ఇంట్లో పడ్డాను. తలుపు కూడా మూయకుండా బెడ్ రూం లో దూరి మంచమెక్కి దుప్పటి కప్పేసుకున్నాను. అమ్మ కోసం ఎదురు చూస్తూ అలాగే భయంగా పడుకుని ఎప్పుడో నాకు తెలియకుండా నిద్రలోకి జారిపోయాను. తెల్లారి లేచి చూస్తే అమ్మ పక్కనే పడుకుని నిద్రపోతుంది. నాకంతా గందరగోళంగా అనిపించింది. రాత్రి జరిగింది కలో నిజమో అర్ధం కాలేదు. కానీ పరీక్షకెళ్లే హడావిడిలో అమ్మకి ఏమీ చెప్పలేదు. సాయంత్రం బడి నుంచి వచ్చాక చెబుదామనుకుని ఊరుకున్నాను.
అనుకున్నానేగానీ సాయంత్రం ఇంటికొచ్చాక ఆ సంగతే మర్చిపోయాను. ఆఖరి యూనిట్ పరీక్ష రాసిన ఆనందంలో రాత్రి సంగతి వెంటనే గుర్తుకురాలేదు. భోజనాల సమయంలో దిలీప్ మామయ్యని చూస్తే గుర్తుకొచ్చిందా సంగతి. వెంటనే చెప్పేశా.
అప్పుడు ముగ్గురం కలిసి డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర డిన్నర్ చేస్తున్నాం. ‘మమ్మీ, రాత్రి మనింటికి దెయ్యాలొచ్చాయి’ అంటే అమ్మ ఆశ్చర్యపోయింది. మామయ్యేమో ఏ భావమూ కనబడకుండా నాకేసిచూశాడు. ‘దెయ్యాలెంట్రా, కలగన్నావా’ అంది అమ్మ ఆశ్చర్యం నుండి తేరుకుని నవ్వుతూ.
‘లేదు మమ్మీ. నిజం. అర్ధరాత్రప్పుడు లేచి చూస్తే నువ్వు లేవు. బయటికెళ్లావేమోనని చూస్తే అక్కడా లేవు. అప్పుడు భయమేసి పైకెళ్లి మామయ్యని లేపుదామని వెళ్లా. పెంట్ హౌస్ లోపల్నుండి దెయ్యాల శబ్దం వినిపిస్తే పరిగెత్తుకొచ్చేసి బెడ్ రూం లో పడుకున్నా’, గుక్క తిప్పుకోకుండా చెప్పాను.
అమ్మ షాక్ తిన్నట్లుగా అయిపోయింది ముందు. కానీ వెంటనే తేరుకుని మామయ్య కేసి చూసింది. నేనూ అటే చూశా. ఆయన ఇంకా ఏ భావమూ లేకుండా చూస్తున్నాడు. అంతలో నాకనుమానమొచ్చింది. వెంటనే అడిగా, ‘మమ్మీ, ఇంతకీ నువ్వెక్కడికెళ్లావు రాత్రి?’.
అమ్మ మంచి నీళ్ల గ్లాసందుకుని రెండు గుక్కలు తాగి చెప్పింది. ‘ఇంటి వెనకున్నా. అక్కడేదో శబ్దం వినపడితే చూద్దామనెళ్లా. ఇంతకీ నీకేం శబ్దాలు వినపడ్డాయి?’.
‘ఏదో కిర్రు కిర్రు శబ్దం వినపడింది. దాంతో పాటే ఎవరో అమ్మాయి ఏడుస్తున్నట్లు, ఇంకెవరో కోపంగా అరుస్తున్నట్లు అనిపించింది. గాజుల శబ్దం కూడా వినపడింది. నాకు చాలా భయమేసింది’.
అమ్మ రెండు క్షణాలు ఆలోచిస్తున్నట్లుగా ఆగి, తర్వాత ‘అయితే నే వినింది కూడా వాటి శబ్దాలేనేమో’ అంటూ మామయ్య వంక చూసి, ‘నువ్వేమంటావ్ దిలీప్? దెయ్యాలేనంటావా?’ అనింది. ఆ మాటంటూ ఎందుకో తమాషాగా నవ్వింది.
‘అయ్యుండొచ్చు జానూ. నా కిచెన్ లో చేరాయేమో? ఇంకా నయం నేను బెడ్ రూం లోపల గడె పెట్టుకుని పడుకున్నా. లేకపోతే నా మీద పడేవేమో’ అన్నాడు మామయ్య కూడా తమాషాగా నవ్వి.
‘ఇక నుండీ మనం చాలా జాగ్రత్తగా ఉండాలి’ అంది అమ్మ వెంటనే కళ్ల చివర్ల నుండి నావైపు చూస్తూ.
‘నిజమే’ అన్నాడు మామయ్య నవ్వు ఆపుకుని సీరియస్ గా మొహం పెట్టి.
‘అవును మమ్మీ. చాలా జాగ్రత్తగా ఉండాలి’ అన్నాను నేను కూడా పెద్ద మేధావిలా. ఇద్దరూ నవ్వేశారు నాకేసి చూసి.
అంతలో నాకో అనుమానం వచ్చింది. ‘మమ్మీ, అవి పెంట్ హౌస్ లో ఉన్నాయి కదా. మరి మామయ్యనేమన్నా చేస్తే?’ అన్నాను వెంటనే గాభరాగా.
‘నిజమే రాముడూ’ అంటూ అమ్మ దీర్ఘాలోచనలో పడ్డట్టు కాసేపు మౌనంగా ఉంది. తర్వాత ‘ఒక పని చేద్దాం. మామయ్యనొచ్చి మనతో పాటు పడుకోమందామా’ అంది నాకేసి చూస్తూ.
‘ఊ. మామయ్యా, నువ్వూ ఇక్కడే పడుకో ‘ అన్నా నేను ఆర్డరేస్తున్నట్లు.
‘రా దిలీప్. గెస్ట్ బెడ్ రూం ఖాళీగానే ఉందిగా. అందులో పడుకో’ అంది అమ్మ.
‘వస్తా కానీ నాకు ఒక్కడికే కొత్త ప్లేస్ లో పడుకోవటం అంటే భయం’ అన్నాడు మామయ్య భయంగా మొహం పెట్టి.
‘నేనొచ్చి నీకు తోడు పడుకుంటా’ అన్నా నేను అభయమిస్తున్నట్లు.
‘అమ్మో నాకు భయం ఒక్కదాన్నే పడుకోవాలంటే. దెయ్యాలొచ్చి నా మీద పడితే?’ అంది అమ్మ భయంగా నాకేసి చూస్తూ.
ఆమె పిరికితనానికి నవ్వొచ్చింది నాకు. ‘అయితే ముగ్గురం కలిసి పడుకుందాం’ అన్నానేను ఐడియా ఇస్తున్నట్లు.
‘ఒక మంచమ్మీద ముగ్గురం పట్టం కదా’ అంది అమ్మ ఆలోచిస్తూ.
‘అవును కదా’ అనుకున్నా నేను. దిలీప్ మామయ్య మాకేసే చూస్తున్నాడు.
అంతలో నాకు మరో ఐడియా వచ్చింది. ‘పోనీ, మామయ్యకి తోడు నువ్వు పడుకో. నేనొక్కడినే పడుకుంటా’ అన్నా అమ్మకేసి చూస్తూ.
అమ్మ వింతగా నాకేసి చూసింది. ‘నీకు భయం లేదూ?’ అంది వెంటనే.
‘నో. నేను నిన్న రాత్రి నువ్వొచ్చిందాకా ఒక్కడినే పడుకున్నాను గదా. నాకేమీ భయం లేదు. నువ్వు మామయ్యకి తోడు పడుకో’ అన్నా హీరోలా ఫీలవుతూ.
మమ్మీ నవ్వేసి నా బుగ్గ మీద గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుంది. ‘సరే నాన్నా. అలాగే చేద్దాం’ అంటూ మామయ్యకేసి చూసి ‘నన్ను నీతో పడుకోమంటున్నాడు నా కొడుకు. ఏమంటావ్ దిలీప్?’ అంది ఇంకా నవ్వుతూనే. ఆ మాటనేటప్పుడు ఎందుకో కనుబొమలెగరేసిందోసారి.
మామయ్యేమీ మాట్లాడలేదు. దాంతో అమ్మే మళ్లీ ‘ఏమంటావురా తమ్ముడూ? నేను తోడు పడుకుంటే నీకు భయం లేకుండా ఉంటుంది. మరీ భయమెక్కువయితే అక్కని గట్టిగా వాటేసుకుని పడుకోవచ్చు. మా రాముడు అంతే చేస్తాడు. కావాలంటే అడుగు’ అంది.
‘అవును మామయ్యా. మమ్మీని వాటేసుకుని పడుకుంటే అసలు భయమెయ్యదు’ అన్నా నేను అమ్మకి సర్టిఫికెట్ ఇస్తున్నట్లు.
మామయ్య ఇంకాసేపు ఆలోచిస్తున్నట్లు ఆగిపోయాడు. తర్వాత ‘రోజూ వద్దులే జానూ. ఏ రోజన్నా నాకు మరీ భయంగా ఉంటే అప్పుడొచ్చి నీతో పడుకుంటా’ అన్నాడు అమ్మకేసి చూస్తూ.
అమ్మ ‘సరే అలాగే కానీ’ అంటూ ఏదో గుర్తొచ్చినట్లు నాకేసి తిరిగి మెల్లిగా చెప్పింది ‘రాముడూ, ఈ సంగతి ఎవరికీ తెలియకూడదు’ అంటూ.
‘ఏ సంగతి?’ అన్నా నేను.
‘రాత్రి జరిగిన సంగతి’.
‘ఎందుకు?’.
‘నువ్వు ఎవరితోనన్నా చెబితే దెయ్యాలు వింటాయి. వాటికి కోపం వస్తుంది. అవొచ్చి నిన్నెత్తుకు పోతాయి’.
‘అమ్మో. అయితే నేనెవరికీ చెప్పను. ప్రామిస్’.
‘గుడ్ బాయ్. మామయ్యొచ్చి ఇక్కడ పడుకుంటున్నట్లూ, నేనాయనకి తోడు పడుకుంటున్నట్లూ కూడా ఎవరికీ చెప్పకూడదు మరి. ఆ సంగతి తెలిసినా దెయ్యాలకి కోపమొస్తుంది’.
‘అది కూడా ఎవరికీ చెప్పను మమ్మీ’.
‘ప్రామిస్?’.
‘ప్రామిస్’.
‘దిలీప్. నువ్వు కూడ ఎవరికీ చెప్ప కూడదు ఈ సంగతి. ప్రామిస్?’, మామయ్యకేసి చూస్తూ అంది అమ్మ.
‘ప్రామిస్’ అన్నాడు దిలీప్ మామయ్య.
అంతలో నాకో డౌటొచ్చింది. అమ్మకేసి చూస్తూ, ‘డాడీ కి చెప్పొచ్చా?’ అన్నా అనుమానంగా.
‘నో’ కంగారుగా అన్నారు అమ్మ, మామయ్య ఇద్దరూ ఒక్కసారే.
ఒకసారి ఇద్దరివైపూ చూశా నేను ఎందుకన్నట్లు మొహం పెట్టి.
‘డాడీ కు అస్సలు తెలియ కూడదు నాన్నా. ఆయనకి తెలిస్తే ముందు ఆయన్ని ఎత్తుకుపోతాయవి’ అంది అమ్మ భయంగా.
‘సరే అయితే. డాడీకి కూడా చెప్పను’ అన్నా నేను అభయమిస్తున్నట్లు.
ఆప్పటినుండీ రెండు మూడు రోజులకోసారి దిలీప్ మామయ్య రాత్రిపూట మా గెస్ట్ బెడ్ రూం లో పడుకునేవాడు. డిన్నర్ అవగానే ఆయన డైరెక్ట్ గా గెస్ట్ బెడ్ రూం లోకెళ్లిపోయేవాడు. తరువాత అమ్మ నన్ను కాసేపు చదివించి, ఆపై మాస్టర్ బెడ్ రూం లో పడుకోబెట్టి ఏవన్నా కధలు చెబుతూ నిద్రపుచ్చేది. నేను నిద్రపోయాక తను వెళ్లి మామయ్యకు తోడుగా పడుకునేది. వెళ్లేటప్పుడు దెయ్యాలు లోపలకు రాకుండా నా బెడ్ రూం కి బయట నుండి తాళం వేసి తీసుకెళ్లేది. అవి రాకుండా వాళ్లు కూడా వాళ్ల బెడ్ రూం లోపల గడె పెట్టుకునే వాళ్లట. కొన్ని సార్లు నేను నిద్రపోక ముందే లేచి నైటీ తొడుక్కుని మామయ్యతో పడుకోటానికెళ్లిపోయేది. అలాంటప్పుడు నన్ను బెడ్ రూం లోపలనుండి గడె పెట్టుకోమని చెప్పి వెళ్లేది.
మా అమ్మ పేరు జానకి. ఆమెకి పదిహేనో ఏటనే పెళ్లయింది. ఆడ పిల్లలకి చిన్న వయసులోనే పెళ్లి చేసేయటం మా తాతగారింట్లో సంప్రదాయం. అదో చాదస్తపు కుటుంబంలెండి. మా అమ్మమ్మదైతే ఏకంగా బాల్య వివాహమే. ఆమెకి పన్నెండో ఏటనే తాతయ్యతో పెళ్లయింది. వాళ్లిద్దరికీ వయసులో సుమారు ఇరవయ్యేళ్లు తేడా ఉంది! ఇది చూసి ఈ కధ ఏ నలభై ఏళ్ల క్రితమో జరిగిందనుకునేరు. మా అమ్మా నాన్నల పెళ్లయింది 1981లో. అమ్మకిప్పుడు నలభై రెండో ఏడు నడుస్తుంది.
పెళ్లికి ఇరవై రోజుల ముందే అమ్మ పదో క్లాసు పరీక్షలు రాసింది. ఇంకా చదువుకోవాలని ఆమె కోరిక, కానీ పెళ్లి దెబ్బకి చదువాగిపోయింది. అప్పుడే పెళ్లొద్దని ఆమె ఎంత గొడవ చేసినా తాతయ్య వాళ్లు వినలేదట. అంత చిన్న పిల్లకి అప్పుడే పెళ్లేంటని చుట్టాలు, ఇరుగు పొరుగు వాళ్లు నచ్చచెప్పినా తాతయ్య నిర్ణయం మారలేదు. అమ్మ స్కూలు హెడ్ మాస్టర్ స్వయంగా వచ్చి ‘ అమ్మాయి తెలివిగలది. చక్కగా పై చదువులు చదివించండి ‘ అని బతిమిలాడినా లాభంలేకపోయింది. అమ్మ ఇష్టాయిష్టాలతో పనిలోకుండానే పెళ్లయిపోయింది. నాన్నకీ అమ్మకీ వయసులో పదేళ్లు తేడా. పెళ్లయ్యాక ఏడాది తిరిగేలోపే నేను పుట్టాను. రాఘవ అని పేరు పెట్టారు నాకు. మా తాత పేరది (అమ్మకి నాన్న; ఆయనంటే అమ్మకి చాలా ఇష్టం). అటు అమ్మమ్మ వాళ్లకి, ఇటు నాయనమ్మ వాళ్లకి నేనే తొలి మనవడిని కావటంతో అందరూ నన్ను గారాబంగా పెంచారు. అమ్మయితే నా మీద ఈగ వాలనీయదు. మిగతా వాళ్లు నన్ను ‘చిన్నోడా’ అంటారు. అమ్మ మాత్రం ‘నాన్నా’ అనో, ‘రాముడూ’ అనో పిలుస్తుంది.
అమ్మ వాళ్ల వైపులా కాకుండా నాన్న వైపు వాళ్లు కాస్త ఆధునిక భావాలు కలవాళ్లు. అమ్మకి ఇంకా చదువుకోవాలనే కోరిక బలంగా ఉండటంతో నేను పుట్టాక తను చదువు కొనసాగిస్తానంటే నాన్న అడ్డు చెప్పలేదు. నాకు నాలుగేళ్లొచ్చేసరికి అమ్మ ఇంటర్ పూర్తిచేయటమే కాకుండా ప్రైవేట్ గా ఇంగ్లీష్ లిటరేచర్ లో బి. ఎ. కూడా చేసింది. చదివింది బి.ఏ.నే అయినా తెలియని వాళ్లు ఆమె ఇంగ్లీష్ లో పి.జి. చేసిందనుకునేలా ఉంటుందామె మాట్లాడటం వింటుంటే.
నాన్న పేరు గురుదత్తు. నాయనమ్మకి పాత హిందీ హీరో గురుదత్ అంటే ఇష్టమట. అందుకని ఆ పేరు పెట్టారు. పి. డబ్ల్యు. సి. శాఖలో ఇంజనీర్ గా పని చేసేవాడు. అమ్మా నాన్నలది ముచ్చటైన జంట అని అందరూ అంటుండే వాళ్లు. ఇద్దరి మధ్యా సుమారు పదేళ్లు వయసు తేడా ఉండేది కానీ ఆ రోజుల్లో అది మామూలేననుకుంటా. అమ్మ చాలా అందంగా ఉంటుంది. ‘మా కోడలు పిల్లని చిదిమి దీపం పెట్టుకోవచ్చు’ అని నాయనమ్మ ఎప్పుడూ ఎవరో ఒకరితో అంటుండేది. నాన్నైతే ఏకంగా ‘హీరోయిన్’ అని పిలుస్తుండే వాడామెని.
నాకు ఎనిమిదేళ్లప్పుడు నాన్నని రాజస్థాన్ కి బదిలీ చేశారు. అక్కడేదో పెద్ద డ్యాం కడుతున్నారట. అది పూర్తయ్యే వరకూ అక్కడే ఉండాల్సి వచ్చింది. తరువాత ఎటూ వెనక్కు రావలసిందే కాబట్టి, నా చదువుకు ఇబ్బందవుతుందని ఫ్యామిలీని ఇక్కడే వదిలి పెట్టి ఆయనొక్కడే వెళ్లాడు. మూడు నెలలకో సారి వారం పది రోజుల పాటు సెలవు పెట్టి మా దగ్గరకు వస్తుండే వాడు.
నాన్న ఊరెళ్లాక చాలా రోజుల పాటు అమ్మ దిగులుగా ఉండేది. నాకు తెలిసి వాళ్లిద్దరూ పెళ్లయ్యాక ఎప్పుడూ రెండు మూడు రోజులు మించి దూరంగా లేరు. ఇప్పట్లాగా అప్పట్లో ఫోన్లు లేవు కదా. నాన్న క్రమం తప్పకుండా ఉత్తరాలు రాస్తుండే వాడు. ఉత్తరమొచ్చిన రోజు అమ్మ చాలా ఆనందంగా ఉండేది. తర్వాతి రోజు మళ్లీ దిగులు మొదలు. నాకు మాత్రం అంత దిగులేమీ ఉండేది కాదు.
ఆ సమయంలో దిలీప్ మామయ్య మా ఇంట్లో దిగాడు. అతను మా అమ్మకు పిన్ని కొడుకు. అమ్మకి దిలీప్ మామయ్యంటే చాలా ఇష్టం. అతను అమ్మకన్నా రెండేళ్లు చిన్న వాడయినా ఇద్దరూ మంచి స్నేహితుల్లా ఉంటారు. చిన్నప్పటి నుండీ ఒకే చోట పెరగటంతో ఇద్దరికీ మధ్య చాలా చనువుండేది. నాన్నకు బదిలీ అయిన మూడు నెలలకు దిలీప్ మామయ్య మా ఊర్లో పి. జి. చదవటానికి వచ్చాడు. అదే సమయంలో నాన్న రెండు వారాలు సెలవు మీదొచ్చి ఇంట్లోనే ఉన్నాడు. చిన్న పిల్లాడితో అమ్మ ఒక్కటే ఉండటం కష్టమని, భయం లేకుండా ఉంటుందని అమ్మా నాన్నా ఇద్దరూ కలిసి దిలీప్ మామయ్యని కూడా మా ఇంట్లోనే ఉండమని బతిమిలాడి ఒప్పించారు.
నాన్న చీఫ్ ఇంజనీర్ కావటం వల్ల ప్రభుత్వం వారిచ్చిన పెద్ద బంగళాలో ఉండేవాళ్లం మేము. అందులో అన్ని వసతులూ ఉండేవి. ఇంటి ముందు భాగంలో చాలా ఖాళీ స్థలం, అందులో ఒక పూల తోట ఉండేవి. తోటలో ఒక మూలన చిన్న కొలను, దాని పక్కనే ఒక ఫౌంటెన్ కూడా ఉండేవి. కొలన్లో ఎప్పుడూ నాలుగైదు బాతులు తిరుగుతూ ఉండేవి. ఆ తోట పని కోసమే ప్రత్యేకంగా ఒక పని వాడు ఉండేవాడు.
ఇక ఇంటి విషయానికొస్తే, అది చాలా పెద్దగా ఉండేది. మొత్తం రెండస్తులుండేవి. కింద భాగంలో విశాలమైన హాల్, రెండు బెడ్ రూములు, ఒక స్టడీ రూం, కిచెన్ ఉండేవి. బెడ్ రూంస్ లో ఒక దానికి అటాచ్డ్ బాత్ రూం ఉండేది. అది అమ్మా నాన్నల మాస్టర్ బెడ్ రూం. రెండో బెడ్ రూం ని గెస్ట్ ల కోసం వాడేవాళ్లం. స్టడీ రూం నా రూం కింద లెక్క. గెస్ట్ ల కోసం విడిగా ఒక బాత్ రూం ఇంటి వెనుక ఉండేది. పై అంతస్తు పెంట్ హౌస్ లాగా ఉండేది. అందులో ఒక కిచెన్, ఒక పెద్ద హాల్, దానికి అటాచ్ చేసి ఒక బాత్ రూం ఉండేవి. ఇంటికి కుడివైపు నుండి పైకి మెట్లుండేవి.
నాన్న రాజస్థాన్ వెళ్లాక వారం తిరిగేలోపు దిలీప్ మామయ్య మా ఇంటి పైనున్న పెంట్ హౌస్ లో చేరిపోయాడు. అతనొచ్చిన తరువాత అమ్మ దిగులు క్రమంగా తగ్గిపోయింది. దిలీప్ మామయ్య కూడా అమ్మ ఫేవరెట్ సబ్జెక్ట్ ఇంగ్లీష్ లో పి. జి. చేస్తున్నాడు. దాంతో ఇద్దరూ ఖాళీ దొరికినప్పుడల్లా రక రకాల ఇంగ్లీష్ పుస్తకాలు చదివి వాటి గురించి తెగ డిస్కస్ చేస్తుండే వాళ్లు. నేను మరీ చిన్న పిల్లాడిని కావటం వల్ల నాకు వాళ్ల గోల అసలు అర్ధమయ్యేది కాదు. నాకర్ధమయిందల్లా, అమ్మ ఇప్పుడు ఇంతకు ముందులా పెద్దగా దిగులు పడటం లేదని.
దిలీప్ మామయ్య అమ్మకి ఇంటి పనుల్లో చాలా సహాయం చేస్తుండే వాడు. ఆయనకో మోటార్ బైక్ ఉండేది. దాని మీద నన్ను స్కూల్ కు తీసుకెళ్లి వదిలి పెట్టటం, ఇంటికి తీసుకు రావటం చేస్తుండే వాడు. అప్పట్లో నా క్లాస్ మేట్స్ అంతా స్కూల్ కి నడిచో, వాళ్ల నాన్నల సైకిళ్ల మీదనో వచ్చేవాళ్లు. నేను అలా మోటార్ బైక్ మీద రావటం చూసి వాళ్లు కుళ్లుకునేవాళ్లు. అది నాకు కాస్త గర్వంగా ఉండేది. ఆ కారణంగా దిలీప్ మామయ్యంటే నాక్కూడా ఇష్టం ఏర్పడింది.
మామయ్య మొదట్లో మెస్ లో భోజనం చేసేవాడు. మా ఇంట్లోనే తినమని అమ్మ ఎంత చెప్పినా ఒప్పుకోలేదు. మా ఇంటికొచ్చిన నెల రోజులకనుకుంటా, ఆయనకి ఫుడ్ పాయిజనింగై వారం పాటు మంచాన పడ్డాడు. దాంతో అమ్మ బాగా కోప్పడి అతనితో మెస్ మాన్పించేసింది. అప్పటి నుండి తను కూడా మా ఇంట్లోనే భోజనం చేసేవాడు.
అమ్మా, మామయ్యా ఇంగ్లీష్ లిటరేచర్ గురించి తెగ డిస్కస్ చేసుకుంటుండేవాళ్లని చెప్పానుగదా. అమ్మ ఆయన దగ్గర నుండి చాలా పుస్తకాలు తెచ్చుకుని ఖాళీగా ఉన్నప్పుడు చదువుతూ ఉండేది. వాటిలో ఒకట్రెండు నేను కూడా చదవబోతే నాకొక్క ముక్కా అర్ధం కాలేదు. చాలా లావుగా ఉన్నాయా పుస్తకాలు. ఇంత పెద్ద పుస్తకాలెలా చదువుతారని అమ్మనడిగితే ఆమె నవ్వి నా బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టుకుని ‘పుస్తకాలు చదవటం చాలా మంచి అలవాటు నాన్నా. ఇప్పుడలాగే అనిపిస్తుంది కానీ నాలుగేళ్లు పోతే నీకూ అర్ధమవుతాయిలే’ అనేది.
నాలుగు నెలలు గడిచేసరికి అమ్మకి పుస్తకాల పిచ్చి బాగా ముదిరిపోయింది. ఇంతకు ముందు ఖాళీ సమయంలో మాత్రమే చదివేదా, ఇప్పుడే పొద్దస్తమానం అదే ధ్యాస. రోజూ మామయ్య ఏదో ఒకటి తెచ్చివ్వటం, ఈమె చదవటం. ఒక్కోసారి ఆయనింట్లో లేకపోయినా తనే ఆయనింట్లోకెళ్లి తెచ్చుకునేది. పైభాగం తాళాలు ఎప్పుడూ అమ్మ దగ్గరే ఉండేవి. మామయ్య బయటికెళ్లేటప్పుడు వాటిని అమ్మకిచ్చి వెళ్లేవాడు. నా క్లాసు పుస్తకాలు చదవాలంటేనే నాకు విసుగు. అలాంటిది అమ్మ అన్నన్ని పుస్తకాలెలా చదువుతుందో నాకసలు అర్ధమయ్యేది కాదు. మొదట్లోలా కాకుండా ఇవి చిన్నగా ఉండేవి. ఇంతకు ముందు పుస్తకాలు ఎక్కడపడితే అక్కడ వదిలేశేది, ఈ మధ్య వాటిని నాక్కూడా భద్రంగా బీరువాలో పెట్టటం మొదలెట్టింది. ఒక సారి నేను దేని కోసమో బీరువా తెరవబోతే కోప్పడింది. అప్పటి నుండి బీరువా తాళాలు తనతో పాటే ఉంచుకోవటం మొదలెట్టింది. పుస్తకాలు బీరువాలో పెట్టి తాళమేస్తున్నావెందుకు అని ఒక సారడిగితే, ‘అవి మామయ్యవి కద నాన్నా. జాగ్రత్తగా తిరిగిచ్చేయాలి కదా. ఇంతకు ముందు ఒకట్రెండు పుస్తకాలు పోయాయి. అందుకే జాగ్రత్త చేస్తున్నా’ అంది. అవును కాబోలనుకున్నా నేను. ఇంకో సారి ఆమె చదువునుకునేటప్పుడు నే వెళ్లి నీతో పాటు నేనూ చదువుతా అనడిగితే చప్పున పుస్తకం మూసేసింది. ఆనక ముసి ముసిగా నవ్వుతూ, ‘ నాన్నా, నీకిప్పుడే ఈ పుస్తకాలర్ధం కావులే. నువ్వు పెద్దాడివయ్యాక చదువుదువు కానీ ‘ అని బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టింది. అప్పుడెందుకో అమ్మ సిగ్గు పడినట్లనిపించింది నాకు. కానీ ఆ మాట చెప్పటానికి సిగ్గు పడటమెందుకో అర్ధం కాలేదు నాకు. అప్పటి నుండీ అమ్మ నా ఎదురుగా చదవటం తగ్గించేసింది. ఎక్కువగా బెడ్ రూం లో తలుపు వేసుకుని చదువుకుంటుండేది.
మామయ్య మా ఇంట్లో చేరాక ఐదు నెలలకనుకుంటా, నాకు వేసవి కాలం సెలవలు నడుస్తున్నాయప్పుడు. నాన్న సెలవు మీద వచ్చి తిరిగి వెళ్లిపోయి వారమవుతుంది. ఏమయిందో ఏమో కానీ అమ్మ మామయ్యతో మాట్లాడటం మానేసింది. ఆయన పేరెత్తితే కసురుకుంది ఒకట్రెండు సార్లు. మామయ్య కూడా భోజనానికి రావటం మానేశాడు. కానీ అమ్మని ఎలాగోలా మాట్లాడించటానికి ప్రయత్నించేవాడు. ఆమె మాత్రం ముక్తసరిగా సమాధానమివ్వటమో, మౌనంగా ఉండటమో చేసేది. వీళ్లకేమయిందో నాకర్ధం కాలేదు. సుమారు పదిరోజుల పాటు సాగిందా తంతు. మొదట్లో నాకిది వింతగా అనిపించినా తరువాత పట్టించుకోవటం మానేశాను. వేసవి సెలవలు కదా. పగలంతా ఆడుకోటానికే తీరికుండేది కాదు నాకు. ఇక వీళ్ల గురించి ఆలోచించే టైమేదీ?
పది రోజుల తర్వాత పరిస్థితిలో ఒక్కసారిగా మార్పొచ్చినట్లనిపించింది. ఆ రోజు సాయంత్రం ఆటలు ముగించి ఇంటికెళ్లేసరికి ఇద్దరూ మా హాల్లో సోఫాలో పక్క పక్కనే కూర్చుని నవ్వుకుంటూ మాట్లాడుకుంటున్నారు. అది చూసి కాస్త ఆశ్చర్యపోయాను కానీ, అంతకన్నా ఎక్కువ ఆనందపడ్డాను. నన్ను చూసి కాస్త దూరం జరిగి కూర్చున్నారిద్దరూ. ఆ రాత్రి మామయ్య మళ్లీ మా ఇంటికి భోజనానికొచ్చాడు. అమ్మ ఇంతకు ముందుకన్నా ప్రేమగా కొసరి కొసరి వడ్డించిందాయనకా పూట.
మరునాడు అమ్మ ఉదయం నుండీ చాలా హుషారుగా కనిపించింది. ఆ రోజామె ఎప్పటికన్నా అందంగా కూడా కనిపించింది. బహుశా కొత్త బట్టలు కట్టుకోవటం వల్లనుకుంటా. ఆ రాత్రి భోజనాలయ్యాక నేను నా రూం లో కూర్చుని ఏవో బొమ్మలు గీస్తున్నాను. కధల పుస్తకాల్లోంచి నాకు నచ్చిన బొమ్మలు కాపీ చేయటం అప్పట్లో నాకో సరదా. తొమ్మిది కావస్తుందప్పుడు. హాల్లో అమ్మా మామయ్యా మెల్లిగా ఏదో మాట్లాడుకుంటున్నారు. కొంచెం సేపయ్యాక అమ్మ మెల్లిగా నా గదిలోకొచ్చింది, ‘ఏం చేస్తున్నావురా నాన్నా?’ అంటూ. నా పక్కన నిలబడి నే గీస్తున్న బొమ్మకేసి చూసింది కాసేపు. తరువాత ‘మొన్న సినిమాకెళ్తానన్నావుగదా. మామయ్య సెకండ్ షోకెళుతున్నాడు. నువ్వూ వెళతావా?’ అనడిగింది. ఎగిరి గంతేశాన్నేను. అమ్మ సినిమాల విషయంలో చాలా స్ట్రిక్ట్. నెలకో సినిమాకన్నా నన్ను పంపించేది కాదు అప్పట్లో. అలాంటిది తనే స్వయంగా సినిమాకెళతావా అనడిగేసరికి వెంటనే చేస్తున్న పని ఆపేసి రెడీ అయిపోయా. కాసేపట్లో మామయ్య బైక్ మీద ఎక్కించుకుని సినిమాకి తీసుకెళ్లాడు.
అదేం సినిమానో గుర్తులేదు కానీ నాకు భలే నచ్చింది. నిజానికి, అప్పట్లో నేను చూసేదే నెలకో సినిమా కాబట్టి దాదాపు చూసినవన్నీ నచ్చేవి. అలాగే ఇదీ నచ్చిందనుకుంటా. ఇంటర్వెల్ లో మామయ్య నాకు కూల్ డ్రింక్, పాప్ కార్న్ కొనిపెట్టాడు. అవి తింటూ సెకండాఫ్ చూడ్డం మొదలెట్టాను.
సెకండాఫ్ మొదలయ్యాక ఐదు నిమిషాలకి మామయ్య బయటికెళ్లి సిగరెట్ తాగొస్తా అని చెప్పి వెళ్లాడు. అలా వెళ్లిన వాడు చాలాసేపటిదాకా రాలేదు. అయినా నేను పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. సినిమాలో అంతగా లీనమైపోయాను మరి. క్లైమాక్స్ ఫైట్ వస్తున్నప్పుడు తిరిగొచ్చాడు. ఆయనొచ్చేసిన రెండు మూడు నిమిషాలకే సినిమా అయిపోయింది.
ఇంటికెళ్లాక మామయ్య డైరెక్ట్ గా పైకెళ్లిపోయాడు. అర్ధ రాత్రి పన్నెండు కావస్తుందప్పుడు. అమ్మ ఏదో పుస్తకం చదువుతూ ఇంకా నాకోసమే ఎదురు చూస్తుంది. ‘ ఏరా నాన్నా. బాగుందా సినిమా? ‘ అంది నన్ను చూడగానే నవ్వుతూ. ఆ రాత్రి అమ్మ పక్కలో పడుకుని సినిమా కధంతా వివరంగా చెప్పా నేను. ఎప్పుడు నిద్రపోయానో కూడా గుర్తు లేదు.
తరువాతి రాత్రి కాస్త తొందరగా భోజనాలయిపోయాయి. ఎనిమిదే అయిందప్పుడు. భోజనం చేసి మామయ్య ఎక్కడికో బయటికెళ్లాడు. అమ్మ స్నానానికెళ్లింది. సాధారణంగా ఆమె రాత్రిపూట, అందునా డిన్నర్ తర్వాత స్నానం చెయ్యదు. ఆ రాత్రలా చెయ్యటం కాస్త కొత్తగా అనిపించినా నేను పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. నా గదిలో కూర్చుని అంతకు ముందు రాత్రి సగంలో వదిలేసిన బొమ్మని పూర్తి చెయ్యటానికి ప్రయత్నిస్తుంటే అమ్మ స్నానం చేసొచ్చి నా పక్కన కూర్చుంది తల దువ్వుకుంటూ. కాసేపవీ ఇవీ మాట్లాడి ‘నిన్నటి సినిమా బాగా నచ్చిందన్నవుగా. మళ్లీ చూస్తావా?’ అంది.
ఆశ్చర్యపోయా నేను. ఆమె ఎప్పుడూ చూసిన సినిమా మళ్లీ చూస్తానంటే ఒప్పుకోదు, డబ్బులు దండగని. అలాంటిది నిన్ననే చూసిన సినిమాని మళ్లీ చూస్తావా అంటుంటే మొదట నేన్నమ్మలేకపోయినా, వెంటనే చూస్తానన్నట్లు తలూపాను ఆలస్యం చేస్తే ఆమె మనసు మార్చుకుంటుందేమోనన్నట్లు. ‘ఐతే సెకండ్ షోకి రెడీకా పో’ అంది వెంటనే. ‘నువ్వు కూడా రా మమ్మీ’ అన్నా నేను. ‘నాకింట్లో పన్లున్నాయిగానీ మామయ్య మళ్లీ వస్తాడేమో అడుగు’ అంటూ లేచి కిచెన్లోకెళ్లింది.
పది నిమిషాల్లో తయారై మామయ్య కోసం ఎదురు చూట్టం మొదలెట్టాను. తొమ్మిదిన్నరకి సెకండ్ షో మొదలవుతుంది. కనీసం పావుగంట ముందు బయల్దేరితేగానీ టైముకి అందుకోలేము. టైముకొస్తాడో లేదో అనుకుంటూ గాభరాగా ఎదురుచూస్తుంటే సుమారు తొమ్మిది గంటలప్పుడు బైక్ శబ్దం వినిపించింది. పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి మామయ్యని గుమ్మంలోనే ఆపి సినిమా సంగతి చెప్పాను. ‘నాకు రావటం కుదరదమ్మా. చాలా పనుంది’ అన్నాడాయన.
నా సంతోషమంతా ఆవిరయిపోయింది ఒక్క దెబ్బతో. నేనొక్కడినే సినిమాకెళ్లటానికి అమ్మ ఒప్పుకోదు. ఉసూరంటూ వెనక్కి తిరిగి ఇంట్లోకెళ్లా. అప్పుడే కిచెన్లోనుండొస్తూ నాకేసి చూసింది అమ్మ. ‘మరి నువ్వొక్కడివే వెళ్లగలవా భయం లేకుండా? నిన్ను జాగ్రత్తగా సినిమా హాల్ దగ్గర దింపి రమ్మని నే మామయ్యకి చెబుతా’ అంది విషయం విని. మళ్లీ సంతోషం వెల్లువెత్తింది నాలో.
సెకండ్ షో మొదలవటానికి పది నిమిషాల ముందే సినిమా హాల్ దగ్గర దింపి టికెట్ కొని పెట్టి లోపలకి పంపాడు మామయ్య. బైక్ స్టార్ట్ చేసి, ‘సినిమా పూర్తయ్యే టైముకి వచ్చి ఇక్కడే ఉంటా. నేరుగా ఇక్కడికే వచ్చై ఎటూ వెళ్లకుండా’ అని చెప్పి వెళ్లిపోయాడు. అదే మొదటి సారి నేనొక్కడినే సినిమాకెళ్లటం. అదీ సెకండ్ షోకి! నా స్నేహితులెవరూ అటువంటి అడ్వెంచర్ చెయ్యలేదా వయసులో. అది తలచుకుని గర్వంగా ఫీలవుతూ, నన్ను పంపుతూ అమ్మ చెప్పిన జాగ్రత్తలు గుర్తు చేసుకుంటూ లోపలికెళ్లాను. ‘ఇంటర్వెల్ లో ఏమన్నా కొనుక్కో’ అంటూ అమ్మ ప్రేమగా నా చొక్కా జేబులో పెట్టిన పది రూపాయల కాగితాన్ని తడిమి చూసుకుంటూ నా సీట్లో సర్దుకు కూర్చున్నాను. రేపీ సంగతి ఎలా నా స్నేహితుల దగ్గర చెప్పి పోజులు కొట్టాలో ఊహించుకుంటూ సినిమా చూడటంలో నిమగ్నమైపోయాను.
సినిమా పూర్తై హాల్లోంచి బయటికొచ్చేసరికి అన్నట్లుగానే మామయ్యొచ్చి నాకోసం వెయిట్ చేస్తున్నాడు. నిన్నట్లాగే ఇంటికొచ్చేసరికి పన్నెండయింది. అమ్మ హాల్లో నాకోసం ఎదురు చూస్తూ కూర్చుని ఏదో బుట్టలాంటిది అల్లుతుంది. ఆమెకదో సరదా, అలా బుట్టలల్లటం. నన్ను చూడగానే ఆ పనాపేసి లేచింది. నాకామెలో ఏదో కొత్తగా కనిపించింది కానీ వెంటనే అదేంటో తట్టలేదు. ముందు రాత్రి సినిమానుండొచ్చినప్పుడు కూడా ఆమెని చూస్తే అలాగే అనిపించింది. నిద్ర మత్తులో దాన్ని గురించి పెద్దగా ఆలోచించలేదు. రెండు రోజులు వరసగా సినిమాకి పంపినందుకు అమ్మ మీద నాకు చాలా ప్రేమ పుట్టుకొచ్చేసిందా రాత్రి. దాంతో ఆమెని గట్టిగా వాటేసుకుని ఒక కాలు ఆమె మీద వేసుకుని మరీ నిద్రపోయానా రాత్రి.
తర్వాత వారం రోజులు వేగంగా గడిచిపోయాయి. ఇంతకు ముందుతో పోలిస్తే ఈ వారంలో అమ్మలో ఏదో మార్పు కనిపించింది. రోజంతా కూనిరాగాలు తీస్తూ హుషారుగా ఉండటమే కాకుండా ఎప్పుడూ అందంగా తయారై ఉండేది. అమ్మ అలా ఉన్నప్పుడు నాన్న ఆమెకే వినబడేటట్లు ఒక మాటంటుండేవాడు. ఒకట్రెండు సార్లు నా చెవినా పడిందా మాట. అది విన్నప్పుడల్లా అమ్మ ముఖం వెలిగిపోయేది. అలా అంటే ఆమెకి నచ్చుతుందేమోననుకుని నేనూ అన్నానో రోజు, ‘మమ్మీ. నువ్వివాళ భలే సెక్సీగా ఉన్నావే’ అని. ఆ మాటకామె తెగ సిగ్గు పడిపోయి నా బుగ్గన గట్టిగా ముద్దు పెట్టింది.
ఈ వారంలో దిలీప్ మామయ్య కూడా కాస్త కొత్తగా అనిపించాడు. అంతకు ముందు ఎప్పుడూ అమ్మని ‘అక్కా’ అని పిలిచేవాడు, ఈ మధ్య అప్పుడప్పుడూ ‘జానూ’ అనటం మొదలు పెట్టాడు. మా నాన్నొక్కడే ఆమెనలా పిలవటం విన్నానంతకుముందు.
ఆ రాత్రి, నేనొక్కడినే సినిమాకెళ్లిన సరిగా వారం రోజులకి, భోజనాలయ్యాక అమ్మ ఊర్ళొ కొత్త సినిమాలేమున్నాయని అడిగింది. ఆ ముందు రోజే ఏదో కొత్త సినిమా రిలీజయితే ఆ సంగతి చెప్పా. ‘వెళతావా’ అని అడిగింది వెంటనే. ఆనందంగా సరేనన్నా నేను. ‘ఇన్ని సినిమాలకెళ్లినట్లు మీ డాడీకి చెప్పకూడదు మరి. చెబితే ఆయన మనిద్దరిమీదా కోప్పడతారు. సరేనా?’ అంది నాకేసి చూస్తూ. ‘చెప్పను మమ్మీ’ అన్నా నేను. ‘నీ ఫ్రెండ్స్ కి కూడా చెప్పకూడదు. తెలిస్తే వాళ్లు కుళ్లుకుంటారు. మళ్లీ వాళ్ల మమ్మీస్ వచ్చి నన్నడుగుతారు’ అంది వెంటనే. ‘ఎవరికీ చెప్పను మమ్మీ. ప్రామిస్’ అన్నా నేనామెకి అభయమిస్తున్నట్లు చూస్తూ. నేను ప్రామిస్ అన్నానంటే ఇక ఎవరడిగినా మాట తప్పనని మమ్మీకి తెలుసు. ‘సరే మరి. రెడీ అవ్వు పో. నే వెళ్లి మామయ్య ఉన్నాడేమో చూసొస్తా’ అంటూ బయటికెళ్లిందామె. సెకండ్ షో కి ఎక్కువ టైం లేదప్పటికి. వెంటనే రెడీ అవటం మొదలెట్టాను.
పావు గంటలో మామయ్య బైక్ మీద తీసుకెళ్లి సినిమా హాల్ దగ్గర దింపొచ్చాడు. ఈ సినిమా ఎందుకో అంతగా నచ్చలేదు నాకు. కాస్త పెద్దది కూడాలా ఉంది. సినిమా అయిపోయి ఇంటికొచ్చేసరికి పన్నెండున్నరయింది. ఎప్పటిలాగానే అమ్మ హాల్లో ఎదురుచూస్తుంది. నన్ను చూడగానే అల్లుతున్న బుట్ట పక్కన పడేసి నైటీ సరిచేసుకుంటూ లేచి నిలబడింది. అప్పుడు వెలిగింది నాకు. పోయిన వారం రెండు సార్లూ, మళ్లీ ఈ రోజూ నేను సినిమాకెళ్లినప్పుడు అమ్మ చీర కట్టుకుని ఉంది. సినిమా నుండి వచ్చేటప్పటికి నైటీలో ఉంది. నాన్న ఊర్లో లేనప్పుడెప్పుడూ ఆమె నైటీలో ఉండటం నేను చూడలేదు. నాన్న ఉన్నప్పుడు కూడా వారానికొకటి రెండు సార్లు మాత్రమే నైటీ వేసుకుంటుందామె. మామూలుగా రాత్రుళ్లు నాన్న హాల్లో పడుకుంటే, అమ్మా నేనూ బెడ్ రూం లో పడుకుంటాము. అమ్మ నైటీ వేసుకున్నప్పుడు మాత్రం ఎందుకనో నన్ను నా రూం లోనే పడుకోబెట్టి అమ్మా నాన్నా బెడ్ రూం లో పడుకుంటారు. ఆమ్మ నైటీ వేసుకుందంటే నేనా రోజు నా రూములోనే పడుకోబోతున్నానని అర్ధమయిపోతుంది నాకు. నాకేమో ఎప్పుడూ అమ్మ పక్కనే పడుకోవాలని కోరిక. సరే, మొత్తానికి అంతకు ముందు వారం నాకు అర్ధం కాని విషయం ఈ సారి అర్ధమయిపోయేసరికి ఏదో పెద్ద విషయం కనుక్కొన్న సైంటిస్టులా ఫీలవుతూ నిద్రపోయానా రాత్రి.
మరో రెండు నెలల్లో వేసవి కాలం సెలవులయిపోయాయి। ఈ రెండు నెలల్లో ఇంకో పది సినిమాలదాకా చూశాను. ప్రతి సారీ సెకండ్ షో చూసొచ్చేసరికి అమ్మ నైటీలో కనిపించేది నాకు. ఒకట్రెండుసార్ల తర్వాత నేనా విషయం పట్టించుకోవటం మానేశాను.
సెలవులయిపోయి బడి తెరిచారు. నాలుగో క్లాసులో చేరా నేను. బడి తెరిచిన వారానికి నాన్న వచ్చి పదిరోజులు మాతో ఉండి వెళ్లాడు. ఆయనొచ్చే ముందు రాత్రి అమ్మ నన్ను పక్కన కూర్చోబెట్టుకుని నేను సెలవల్లో అన్ని సినిమాలు చూసిన సంగతి ఆయనకు చెప్పనని మళ్లీ ప్రామిస్ చేయించుకుంది.
సెలవలతో పాటే వారం వారం సినిమాలు బంద్ అయిపోయాయి. ఒక రోజు నేనే అడిగేశాను ‘ మమ్మీ, ఈ వారం సినిమాకెళతా ‘ అని. ‘ వద్దమ్మా. చదువు పాడయిపోతుంది. మళ్లీ సెలవలొచ్చాక వెళ్దువులే ‘ అంది. ఆమె ఒకసారి వద్దనీ ఇక అంతే.
బడి మొదలయ్యాక రోజులు వేగంగా గడిచిపోయాయి. చూస్తుండగానే యూనిట్ పరీక్షలొచ్చాయి. సిలబస్ ఎక్కువయ్యేసరికి రోజూ రాత్రి పదింటి వరకూ చదవాల్సొచ్చేది. నాకు పైకి పెద్దగా చదువుతూ పాఠాలు బట్టీ పెట్టటం అలవాటు. ఒక రాత్రి నా రూంలో కూర్చుని అలాగే చదువుతున్నాను. గంట క్రితమే అందరం భోజనాలు చేసేశాము. భోజనంఅయ్యాక మామయ్య పైకెళ్లిపోయాడు. అమ్మ బెడ్ రూం తలుపేసుకుని ఏదో చదువుకుంటుంది. రాత్రి తొమ్మిదయిందప్పుడు. దీక్షగా చదువుతున్నవాడిని అమ్మ నా భుజంపై చెయ్యి వేసేసరికి ఉలిక్కిపడి తలెత్తాను. అదోలా ఉందామె. ‘ఏంటి మమ్మీ?’ అంటే, ‘తలనొప్పిగా ఉంది నాన్నా. నువ్వు పెద్దగా చదువుతుంటే మరీ ఎక్కువవుతుంది’ అంటూ ఆగింది. ‘చాలా పోర్షన్ ఉంది మమ్మీ ఇంకా పూర్తి చెయ్యాల్సింది’ అన్నాను అయోమయంగా. మనసులో చదువుకోవటం నావల్ల కాదు. ‘పెద్దగా చదవొద్దంటే ఎలా?’ అనుకుంటూ ఆమెకేసే చూశాను. ‘ఓ పని చెయ్యి. పైకెళ్లి మామయ్య రూంలో చదువుకో. పన్లో పనిగా, ఆయన్నోసారి కిందకి రమ్మని చెప్పు. కాస్త తలనొక్కి వెళతాడు. భరించలేకుండా ఉందీ నొప్పి’ అంది బాధగా ముఖం పెట్టి.
సరేనంటూ పైకెళ్లి మామయ్యని కిందకి పంపించి మళ్లీ బట్టీ పెట్టటం మొదలెట్టాను. గంట తర్వాత మామయ్య పైకొచ్చి గుర్తు చేస్తే కానీ పదయ్యిందని గుర్తురాలేదు. కిందకెళ్లి చూస్తే అమ్మ బెడ్ రూం లో నిద్రపోతుంది. ఇంకో అరగంట సేపు నా రూంలో కాస్త మెల్లిగా చదువుకుని పడుకున్నాను.
రెండ్రోజుల తర్వాత మమ్మీకి మళ్లీ తలనొప్పి వచ్చింది. ఆ రాత్రి నేను ఆఖరి యూనిట్ పరీక్షకు ప్రిపేర్ అవుతున్నాను. ఆ రాత్రి పదకొండుదాకా చదివితేకానీ సిలబస్ పూర్తయ్యేలా లేదు. ఆ సంగతే మమ్మీకి చెప్పి పైకెళ్లి మామయ్యని కిందకి పంపించా ఆమె తల నొక్కటానికి. కానీ నేననుకున్నదానికన్నా తొందరగానే సిలబర్ అంతా చదివేశా. పదిన్నరకల్లా అయిపోయింది. మామయ్య ఇంకా కిందనే ఉన్నాడు. నాకు నిద్ర రావటం మొదలయింది. దాంతో ఇక పుస్తకం మూసేసి లేచి కిందకెళ్లా. మెయిన్ డోర్ మూసేసి లోపల గడె పెట్టి ఉంది. గట్టిగా కొడితే రెండు నిమిషాల తర్వాత మామయ్య వచ్చి తలుపు తీశాడు. ‘అప్పుడే అయిపోయిందా నీ చదువు’ అంటూ హడావిడిగా పైకెళ్లిపోయాడు.
నేను తలుపు గడె పెట్టి వెనక్కి తిరిగేసరికి బెడ్ రూంలోంచి మమ్మీ బయటికొస్తుంది. ఆమె చీర నలిగిపోయి, జుట్టంతా చిందరవందరగా ఉంది. ముఖమ్మీద బొట్టు చెదిరిపోయి నుదురంతా అంటి ఉంది. ‘ఏంటి మమ్మీ తలనొప్పి తగ్గలేదా ఇంకా?’ అన్నాను జాలిగా. ‘లేదమ్మా. బాగా ఎక్కువగా ఉంది. అందుకే మీ మామయ్య ఇంతసేపు ఉండి తల నొక్కాడు’ అంటూ ఒక క్షణమాగి ‘సరేలే, నువ్వెళ్లి పడుకో. మళ్లీ రేపు పరీక్షుంది’ అంటూ బెడ్ రూం లోకెళ్లి తలుపేసుకుంది.
ఆమె వెనకనే తలుపు నెట్టుకుని బెడ్ రూం లోకెళ్లానేను. బెడ్ అంతా చిందరవందరగా ఉంది. ‘మమ్మీ, నేనూ నీతో పడుకుంటా’ అంటూ ఆమెకేసి చూశా. ఏదో అనబోయి నాకేసి చూసి సరేనంది. దిండు కిందనుంచి ఏవో పుస్తకాలు తీసి పరుపు కిందకి నెట్టి బెడ్ లైట్ తీసేసింది. ఇద్దరం బెడ్ పై సర్దుకుని పడుకున్నాము. నాకు వెంటనే నిద్ర పట్టేసింది.
అలా ఒక గంటో, గంటన్నరో నిద్రపోయి ఉంటాను. తరువాత మధ్య రాత్రిలో మెలకువ వచ్చింది. బాగా దాహమేస్తుంటే పైకి లేచాను. ‘మమ్మీ, మంచి నీళ్లు’ అంటూ చేత్తో బెడ్ మీద తడిమాను. పక్కన అమ్మ లేదు. గదంతా చీకటిగా ఉంది. నిద్రమత్తులో తూలుతూనే ఎలాగో మంచం దిగి బెడ్ రూం లోంచి బయటికొచ్చి కిచెన్ లోకెళ్లి ఫ్రిజ్ లోంచి నీళ్లు తీసుకుని తాగాను. అప్పటికి కాస్త మత్తు వదిలింది. అమ్మ ఇంట్లో ఉన్న జాడ కనిపించలేదు. ఎక్కడికెళ్లిందా అనుకుంటూ అనుకోకుండా మెయిన్ డోర్ వైపు చూశాను. అది తెరిచి ఉన్నట్లుంది, గాలికి ఊగుతుంది. అమ్మ బయట ఉందేమో అనుకుంటూ తలుపు తీసుకుని పోర్టికోలొకొచ్చాను. దూరంగా ఉన్న వీధి దీపం వెలుగు కొద్ది కొద్దిగా ముందున్న గార్డెన్ లో పడుతుంది. అది తప్ప అంతా చీకటిగా ఉన్నట్లుంది. కీచు రాళ్ల రొద తప్పిస్తే అంతా నిశ్శబ్దంగా ఉంది. కొలన్లో ఉన్న బాతులు కూడా నిద్రపోతున్నట్లున్నాయి. ఆమ్మ మాత్రం ఎక్కడా కనిపించలేదు.
నాకు కాస్త భయం వేసింది. ఇంట్లో నన్నొక్కడినే వదిలి పెట్టి అంత రాత్రి పూట చెప్పకుండా ఎక్కడికెళ్లిందో అర్ధం కాలేదు. ఇంట్లోకి ఒక్కడినే వెళ్లటానికి ధైర్యం చాల్లేదు. కాసేపు అక్కడే కింద కూర్చుని అమ్మ కోసం ఎదురు చూశాను. ఆ తర్వాత పైకెళ్లి దిలీప్ మామయ్యని లేపుదామనుకుని మెట్లెక్కి పైకెళ్లాను. పెంట్ హౌస్ తలుపు దగ్గరకు నడిచి మామయ్యను లేపాలా వద్దా అనుకుంటూ ఆగిపోయాను. నిద్రపోయేవాణ్ని లేపితే విసుక్కుంటాడేమో అని తటపటాయిస్తూ అర నిమిషం పాటు అక్కడే నిలబడ్డాను. తర్వాత ‘మెల్లిగా కొట్టి చూద్దాం. ఆయన లేవకపోతే వెళ్లిపోదాం’ అనుకుంటూ తలుపు కొట్టబోయాను. అంతలో ఏవో శబ్దాలు వినిపించాయి. పెంట్ హౌస్ లోనుండే వస్తున్నాయవి. వినపడీ వినపడకుండా ఉన్నాయి. అవేమిటో అర్ధం కాలేదు. నాకెందుకో భయం వేసింది. తలుపు కొట్టకుండా ఆగిపోయి చెవులు రిక్కించి విన్నాను. ఏదో మంచం ఊగుతున్నట్లుగా కిర్రు కిర్రు శబ్దాలవి. అప్పుడప్పుడూ ఎవరివో మూలుగులు కూడా వినవస్తున్నాయి. కాసేపటికి మూలుగులు ఆగిపోయాయి. వెంటనే చిన్నగా గుసగుసలాడుతున్నట్లు మాటలు వినపడ్డాయి. ఎవరిదో ఆడ గొంతులాగుంది.
నాకు భయం ఎక్కువైపోయింది. ‘ దెయ్యాలేమో ‘ అనుకున్నాను. నా గుండె ఝల్లుమంది ఆ ఆలోచనతో. కాళ్లు వణకసాగాయి. ఇంతలో మళ్లీ మూలుగులు మొదలయ్యాయి. క్రమంగా అవి పెద్దవయ్యాయి. వాటితో పాటే మంచం కిర్రు శబ్దం కూడా పెరిగింది. నాకు ముచ్చెమటలు పట్టసాగాయి. తలుపు కొట్టి దిలీప్ మామయ్యని పిలవటానికి ధైర్యం చాల్లేదు. కిందకెళదామంటే ఇంట్లో అమ్మ లేదు. కదలటానికి కూడా ధైర్యం లేక అలాగే నిలబడిపోయాను.
ఈ లోగా మూలుగులు ఇంకా పెరిగాయి. రెండు గొంతులున్నట్లున్నాయి - ఒకటి ఆడ, ఒకటి మగ. ఆడ గొంతేమో ఏడుస్తున్నట్లుగా మూలుగుతుంటే మగ గొంతు మాత్రం కోపంగా ఉన్నట్లు మూలుగుతుంది. ఈ మూలుగులతో పాటు గాజులు ఘల్లు ఘల్లుమనే శబ్దం కూడా వినపడసాగింది. అది వినగానే నాకు వళ్లంతా వణకటం మొదలయింది భయంతో.
అంతే, వెనక్కి తిరిగి ఒకటే పరుగు. ఒక్క దెబ్బలో కిందకొచ్చి ఇంట్లో పడ్డాను. తలుపు కూడా మూయకుండా బెడ్ రూం లో దూరి మంచమెక్కి దుప్పటి కప్పేసుకున్నాను. అమ్మ కోసం ఎదురు చూస్తూ అలాగే భయంగా పడుకుని ఎప్పుడో నాకు తెలియకుండా నిద్రలోకి జారిపోయాను. తెల్లారి లేచి చూస్తే అమ్మ పక్కనే పడుకుని నిద్రపోతుంది. నాకంతా గందరగోళంగా అనిపించింది. రాత్రి జరిగింది కలో నిజమో అర్ధం కాలేదు. కానీ పరీక్షకెళ్లే హడావిడిలో అమ్మకి ఏమీ చెప్పలేదు. సాయంత్రం బడి నుంచి వచ్చాక చెబుదామనుకుని ఊరుకున్నాను.
అనుకున్నానేగానీ సాయంత్రం ఇంటికొచ్చాక ఆ సంగతే మర్చిపోయాను. ఆఖరి యూనిట్ పరీక్ష రాసిన ఆనందంలో రాత్రి సంగతి వెంటనే గుర్తుకురాలేదు. భోజనాల సమయంలో దిలీప్ మామయ్యని చూస్తే గుర్తుకొచ్చిందా సంగతి. వెంటనే చెప్పేశా.
అప్పుడు ముగ్గురం కలిసి డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర డిన్నర్ చేస్తున్నాం. ‘మమ్మీ, రాత్రి మనింటికి దెయ్యాలొచ్చాయి’ అంటే అమ్మ ఆశ్చర్యపోయింది. మామయ్యేమో ఏ భావమూ కనబడకుండా నాకేసిచూశాడు. ‘దెయ్యాలెంట్రా, కలగన్నావా’ అంది అమ్మ ఆశ్చర్యం నుండి తేరుకుని నవ్వుతూ.
‘లేదు మమ్మీ. నిజం. అర్ధరాత్రప్పుడు లేచి చూస్తే నువ్వు లేవు. బయటికెళ్లావేమోనని చూస్తే అక్కడా లేవు. అప్పుడు భయమేసి పైకెళ్లి మామయ్యని లేపుదామని వెళ్లా. పెంట్ హౌస్ లోపల్నుండి దెయ్యాల శబ్దం వినిపిస్తే పరిగెత్తుకొచ్చేసి బెడ్ రూం లో పడుకున్నా’, గుక్క తిప్పుకోకుండా చెప్పాను.
అమ్మ షాక్ తిన్నట్లుగా అయిపోయింది ముందు. కానీ వెంటనే తేరుకుని మామయ్య కేసి చూసింది. నేనూ అటే చూశా. ఆయన ఇంకా ఏ భావమూ లేకుండా చూస్తున్నాడు. అంతలో నాకనుమానమొచ్చింది. వెంటనే అడిగా, ‘మమ్మీ, ఇంతకీ నువ్వెక్కడికెళ్లావు రాత్రి?’.
అమ్మ మంచి నీళ్ల గ్లాసందుకుని రెండు గుక్కలు తాగి చెప్పింది. ‘ఇంటి వెనకున్నా. అక్కడేదో శబ్దం వినపడితే చూద్దామనెళ్లా. ఇంతకీ నీకేం శబ్దాలు వినపడ్డాయి?’.
‘ఏదో కిర్రు కిర్రు శబ్దం వినపడింది. దాంతో పాటే ఎవరో అమ్మాయి ఏడుస్తున్నట్లు, ఇంకెవరో కోపంగా అరుస్తున్నట్లు అనిపించింది. గాజుల శబ్దం కూడా వినపడింది. నాకు చాలా భయమేసింది’.
అమ్మ రెండు క్షణాలు ఆలోచిస్తున్నట్లుగా ఆగి, తర్వాత ‘అయితే నే వినింది కూడా వాటి శబ్దాలేనేమో’ అంటూ మామయ్య వంక చూసి, ‘నువ్వేమంటావ్ దిలీప్? దెయ్యాలేనంటావా?’ అనింది. ఆ మాటంటూ ఎందుకో తమాషాగా నవ్వింది.
‘అయ్యుండొచ్చు జానూ. నా కిచెన్ లో చేరాయేమో? ఇంకా నయం నేను బెడ్ రూం లోపల గడె పెట్టుకుని పడుకున్నా. లేకపోతే నా మీద పడేవేమో’ అన్నాడు మామయ్య కూడా తమాషాగా నవ్వి.
‘ఇక నుండీ మనం చాలా జాగ్రత్తగా ఉండాలి’ అంది అమ్మ వెంటనే కళ్ల చివర్ల నుండి నావైపు చూస్తూ.
‘నిజమే’ అన్నాడు మామయ్య నవ్వు ఆపుకుని సీరియస్ గా మొహం పెట్టి.
‘అవును మమ్మీ. చాలా జాగ్రత్తగా ఉండాలి’ అన్నాను నేను కూడా పెద్ద మేధావిలా. ఇద్దరూ నవ్వేశారు నాకేసి చూసి.
అంతలో నాకో అనుమానం వచ్చింది. ‘మమ్మీ, అవి పెంట్ హౌస్ లో ఉన్నాయి కదా. మరి మామయ్యనేమన్నా చేస్తే?’ అన్నాను వెంటనే గాభరాగా.
‘నిజమే రాముడూ’ అంటూ అమ్మ దీర్ఘాలోచనలో పడ్డట్టు కాసేపు మౌనంగా ఉంది. తర్వాత ‘ఒక పని చేద్దాం. మామయ్యనొచ్చి మనతో పాటు పడుకోమందామా’ అంది నాకేసి చూస్తూ.
‘ఊ. మామయ్యా, నువ్వూ ఇక్కడే పడుకో ‘ అన్నా నేను ఆర్డరేస్తున్నట్లు.
‘రా దిలీప్. గెస్ట్ బెడ్ రూం ఖాళీగానే ఉందిగా. అందులో పడుకో’ అంది అమ్మ.
‘వస్తా కానీ నాకు ఒక్కడికే కొత్త ప్లేస్ లో పడుకోవటం అంటే భయం’ అన్నాడు మామయ్య భయంగా మొహం పెట్టి.
‘నేనొచ్చి నీకు తోడు పడుకుంటా’ అన్నా నేను అభయమిస్తున్నట్లు.
‘అమ్మో నాకు భయం ఒక్కదాన్నే పడుకోవాలంటే. దెయ్యాలొచ్చి నా మీద పడితే?’ అంది అమ్మ భయంగా నాకేసి చూస్తూ.
ఆమె పిరికితనానికి నవ్వొచ్చింది నాకు. ‘అయితే ముగ్గురం కలిసి పడుకుందాం’ అన్నానేను ఐడియా ఇస్తున్నట్లు.
‘ఒక మంచమ్మీద ముగ్గురం పట్టం కదా’ అంది అమ్మ ఆలోచిస్తూ.
‘అవును కదా’ అనుకున్నా నేను. దిలీప్ మామయ్య మాకేసే చూస్తున్నాడు.
అంతలో నాకు మరో ఐడియా వచ్చింది. ‘పోనీ, మామయ్యకి తోడు నువ్వు పడుకో. నేనొక్కడినే పడుకుంటా’ అన్నా అమ్మకేసి చూస్తూ.
అమ్మ వింతగా నాకేసి చూసింది. ‘నీకు భయం లేదూ?’ అంది వెంటనే.
‘నో. నేను నిన్న రాత్రి నువ్వొచ్చిందాకా ఒక్కడినే పడుకున్నాను గదా. నాకేమీ భయం లేదు. నువ్వు మామయ్యకి తోడు పడుకో’ అన్నా హీరోలా ఫీలవుతూ.
మమ్మీ నవ్వేసి నా బుగ్గ మీద గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుంది. ‘సరే నాన్నా. అలాగే చేద్దాం’ అంటూ మామయ్యకేసి చూసి ‘నన్ను నీతో పడుకోమంటున్నాడు నా కొడుకు. ఏమంటావ్ దిలీప్?’ అంది ఇంకా నవ్వుతూనే. ఆ మాటనేటప్పుడు ఎందుకో కనుబొమలెగరేసిందోసారి.
మామయ్యేమీ మాట్లాడలేదు. దాంతో అమ్మే మళ్లీ ‘ఏమంటావురా తమ్ముడూ? నేను తోడు పడుకుంటే నీకు భయం లేకుండా ఉంటుంది. మరీ భయమెక్కువయితే అక్కని గట్టిగా వాటేసుకుని పడుకోవచ్చు. మా రాముడు అంతే చేస్తాడు. కావాలంటే అడుగు’ అంది.
‘అవును మామయ్యా. మమ్మీని వాటేసుకుని పడుకుంటే అసలు భయమెయ్యదు’ అన్నా నేను అమ్మకి సర్టిఫికెట్ ఇస్తున్నట్లు.
మామయ్య ఇంకాసేపు ఆలోచిస్తున్నట్లు ఆగిపోయాడు. తర్వాత ‘రోజూ వద్దులే జానూ. ఏ రోజన్నా నాకు మరీ భయంగా ఉంటే అప్పుడొచ్చి నీతో పడుకుంటా’ అన్నాడు అమ్మకేసి చూస్తూ.
అమ్మ ‘సరే అలాగే కానీ’ అంటూ ఏదో గుర్తొచ్చినట్లు నాకేసి తిరిగి మెల్లిగా చెప్పింది ‘రాముడూ, ఈ సంగతి ఎవరికీ తెలియకూడదు’ అంటూ.
‘ఏ సంగతి?’ అన్నా నేను.
‘రాత్రి జరిగిన సంగతి’.
‘ఎందుకు?’.
‘నువ్వు ఎవరితోనన్నా చెబితే దెయ్యాలు వింటాయి. వాటికి కోపం వస్తుంది. అవొచ్చి నిన్నెత్తుకు పోతాయి’.
‘అమ్మో. అయితే నేనెవరికీ చెప్పను. ప్రామిస్’.
‘గుడ్ బాయ్. మామయ్యొచ్చి ఇక్కడ పడుకుంటున్నట్లూ, నేనాయనకి తోడు పడుకుంటున్నట్లూ కూడా ఎవరికీ చెప్పకూడదు మరి. ఆ సంగతి తెలిసినా దెయ్యాలకి కోపమొస్తుంది’.
‘అది కూడా ఎవరికీ చెప్పను మమ్మీ’.
‘ప్రామిస్?’.
‘ప్రామిస్’.
‘దిలీప్. నువ్వు కూడ ఎవరికీ చెప్ప కూడదు ఈ సంగతి. ప్రామిస్?’, మామయ్యకేసి చూస్తూ అంది అమ్మ.
‘ప్రామిస్’ అన్నాడు దిలీప్ మామయ్య.
అంతలో నాకో డౌటొచ్చింది. అమ్మకేసి చూస్తూ, ‘డాడీ కి చెప్పొచ్చా?’ అన్నా అనుమానంగా.
‘నో’ కంగారుగా అన్నారు అమ్మ, మామయ్య ఇద్దరూ ఒక్కసారే.
ఒకసారి ఇద్దరివైపూ చూశా నేను ఎందుకన్నట్లు మొహం పెట్టి.
‘డాడీ కు అస్సలు తెలియ కూడదు నాన్నా. ఆయనకి తెలిస్తే ముందు ఆయన్ని ఎత్తుకుపోతాయవి’ అంది అమ్మ భయంగా.
‘సరే అయితే. డాడీకి కూడా చెప్పను’ అన్నా నేను అభయమిస్తున్నట్లు.
ఆప్పటినుండీ రెండు మూడు రోజులకోసారి దిలీప్ మామయ్య రాత్రిపూట మా గెస్ట్ బెడ్ రూం లో పడుకునేవాడు. డిన్నర్ అవగానే ఆయన డైరెక్ట్ గా గెస్ట్ బెడ్ రూం లోకెళ్లిపోయేవాడు. తరువాత అమ్మ నన్ను కాసేపు చదివించి, ఆపై మాస్టర్ బెడ్ రూం లో పడుకోబెట్టి ఏవన్నా కధలు చెబుతూ నిద్రపుచ్చేది. నేను నిద్రపోయాక తను వెళ్లి మామయ్యకు తోడుగా పడుకునేది. వెళ్లేటప్పుడు దెయ్యాలు లోపలకు రాకుండా నా బెడ్ రూం కి బయట నుండి తాళం వేసి తీసుకెళ్లేది. అవి రాకుండా వాళ్లు కూడా వాళ్ల బెడ్ రూం లోపల గడె పెట్టుకునే వాళ్లట. కొన్ని సార్లు నేను నిద్రపోక ముందే లేచి నైటీ తొడుక్కుని మామయ్యతో పడుకోటానికెళ్లిపోయేది. అలాంటప్పుడు నన్ను బెడ్ రూం లోపలనుండి గడె పెట్టుకోమని చెప్పి వెళ్లేది.
No comments:
Post a Comment